PUSTKA

Oczy Moje Łzami Boleści Się Zrosiły,

Miecze Ostre Sercu Smutek Uczyniły,

Pustka Okrutna Duszą Moją Zawładnęła,

Promyk Światła Zgasł Noc Go Ogarnęła.

Prysły Marzenia Ubrane Kolorem Tęczy,

Zostało Zwątpienie I Bicz Co Duszę Męczy,

Tysiące Myśli Rozsiewa Lęk I Przerażenie,

Króluje Pustka Co Zmyła Moje Marzenie.

Zagubiłem Duszę Co Szybowała Jak Ptak,

Ciemność W Niej Została To Pustki Znak,

Wzrok Ginie W Mroku Nocy Zanikła Radość,

Zakwitła Niepewność Co Bóle Rodzi I Złość.

Usiądę W Łodzi I Odpłynę W Dal Nieznaną,

Odnajdę Krainę Samotną I Już Zapomnianą,

Zamieszkam Samotnie W Ciernistym Domu,

Jak Zapomniany Mebel Niepotrzebny Nikomu.

G.Z.