Pycha~

Pycha

Ps. Dostałam wyzwanie od Haruu, by napisać siedem opowiadań opisujące grzechy, więc oto pierwszy :)

-----------------------------------------------------------------------------------

Patrzę przez lekko już brudne okno i wzdycham cicho. Odbija się w nim odbicie naprawdę ładnej, wręcz pięknej brunetki. Nawet ja sama sądziłam, że byłam najładniejszą. Do czasu.

Wkrótce do miasta zawitała urocza rówieśnica.Blondynka w zwiewnych ciuchach, uśmiech. Gdy tylko na nią spojrzałam, wiedziałam już, że mam konkurencję.

Ale ona może być piękna. Mnie to nie obchodzi. Wystarczy, że to JA mam władzę. Gdy tylko coś powiem - wszyscy się zgadzają. W końcu tyle lat tu jestem, doświadczona... A geny także się zgadzają. Nie mają się do czego przyczepić.

Ubieram się w białą sukienkę i wychodzę przed dom. Muszę iść do pracy. Ale kiedyś na pewno rzucę tą robotę, osiągnęła coś wielkiego. Większego niż oni się spodziewają.

Pracuję w cyrku. Jak mówią - żadna praca nie hańbi. Więc chyba mogę zostać władcą. Do tego dążę...

Rozglądam się po wielkim namiocie. Na samej górze przymocowana jest lina. Tak, będę po niej chodzić. Przychodzą bolesne wspomnienia; jak chodziłam po niej i spadałam, złośliwy śmiech ludzi. To bardzo bolało.

Ale już nigdy nie pozwolę im śmiać się że mnie. To ja będę chichotać widząc ich błędy.

Rubaszny głos prowadzącego sprowadza mnie na ziemię. Wspinam się na drabiny, bezbłędnie lawiruję po cienkiej linie. Mam nawet czas, by się rozglądnąć. Widzę ją pośród tłumu. Zaciskam zęby i ruszam dalej.

Po chwili kończę występ i delektuję się oklaskami. Kłaniam się i wychodzę poza scenę. Za namiotem jednak już ktoś na mnie czeka.

-Nie wiedziałam, że masz takie super umiejętności! -Powiedziała do mnie zachwycona Minori. Tak, to ona.

-Dziękuję. -odpowiadam chłodno. -Ej, a może chcesz bym trochę Ciebie pouczyła tego? -Zapytałam, maskując złość nagłym uśmiechem.

-Czy ja wiem... -Zamyśliła się.

-Nie daj się prosić!-Rzekłam i złapałam ją za rękę. Biegłyśmy do Sali Ćwiczeń. To tutaj się szkoliłam. Zawiązałam linę na najwyższym szczeblu.

-Tak wysoko? -Jęknęła i popatrzyła się na mnie. Ja tylko udałem zdziwienie.

-Wysoko? Ja nauczyłam się jako początkująca chodzić po linie na tym szczeblu...-Słysząc moje słowa Minori zerka na mnie z podziwem.

-Dobrze...! Ja też więc tak będę....!-Krzyknęła. Dziwna. Przecież i tak nie będzie ode mnie lepsza. Nie każdy ma takie szczęście..

Weszłam więc z nią na jak najbardziej cienką linę. Złapałam ją za biodra i prowadziłam. Kiedy byłyśmy w połowie drogi, szepnąłam jej do ucha:

-Serio myślałaś, że tak szybko mnie przebijesz? -Zapytałam i zaczęłam się gwałtownie poruszać, by straciła równowagę.

-Co...?!-Wrzasnęła. Kucnęła i trzymała się mocno. Wkrótce jednak upadła i zaczęła spadać.

Lecz sama nie wiem, kiedy moja dłoń powędrowała do jej ręki. Złapałam ją szybko. Była ciężka. Zaczęłam się ślizgać. Wkrótce trzymałam się sznura już tylko butem.

-Przepraszam...! -Wydyszałam, a moje oczy przepełniły się łzami wysiłku.

-Nie masz za co!-Odpowiedziała mi, drżąc że strachu. -Ja też byłam zazdrosna!

Nie słuchałam już jej marudzenia. Pojęłam, że obie stąd nie wyjdziemy. Gdyby na dole były maty... Nie przewidziałam, że sama będę w niebezpieczeństwie.

-Słuchaj. -Zwróciłam się do niej poważnym głosem. -Jesteś piękna, słodka, urocza i ambitna, więc ty idziesz. -Zobaczyłam jej strach. Źle zrozumiała.

-... I będziesz uratowana.-dokończyłam. -Spróbuję Cię wciągnąć.

-Ale wtedy.....! -Rzekła żałośnie, patrząc w moje zielone oczy.

-To chyba kara dla mnie.-Zaczęłam ją ciągnąć. Z każdą chwilą moja stopa była bardziej poluzowana. Nie powiem, zżerało mnie przerażenie. Dla otuchy nuciłam Wesołą Piosenkę. Gram ją czasem na paradzie.

-Dziękuję. -Powiedziała Minori, gdy już sama dosięgała liny.

Tak bardzo się bałam ją puścić... Wtedy spadnę. Zamknęłam oczy.

-Nie powiem, że to nic, bo to wiele kosztuje. -Uśmiechnęłam się krzywo.

Puściłam ją i przez chwilę lawirowałam na sznurze. To jednak tylko opóźnienie nieuniknionego.

Myślę, że to kara za mój grzech.

Spadłam.

Z myślą "i tak wygram ".

Inspiracja-GUMI, "Carnival "

Dedyk-Haruu

~Senezaki