Rachunek

Strasznie się obżarłam, leże i ledwo łapie oddech. Pękam w szwach. Powinna być jedna porcja a nie kilka naraz. Spodnie cisną tak, że brzuch wyglądem przypomina nieregularny okryty basen. Nigdy wcześniej tak dużo nie zjadłam. Tyle kłamstw, takie smaczne i sycące. Polane słodkim sosem z czekolady. W niektórych momentach omal się nie udławiłam. Stół cały zastawiony, nie było miejsca nawet na pytania. W tle orkiestra nawet nieźle wpasowała się w słowa. Cholerna sukienka opinająca uda ściągała się w górę, mogłam założyć spodnie, może wtedy byłoby mu mnie żal? Wyszedłby milcząc? Może. Jadłam i jadłam, bez umiaru jak zwierze, towarzystwo pluło mi coraz bardziej w talerz. Co to za knajpa? Poproszę rachunek! Błagam o rachunek. Wystarczy. Zbiera mi się na wymioty ale nie wiem czy zdążę dobiec do zlewu.

sawIS FJ