RADOŚĆ W RODZINIE

RADOŚĆ W RODZINIE

Słońce już wzeszło nad horyzontem.

Światłem swym dzieląc równo, uczciwie.

Do wszystkich ludzi ustawia się frontem.

Opromieniając ich sprawiedliwie.

 

Działając sprawnie i niezawodnie.

Przynosi ciepło i ukojenie.

Lekko leciutko, – ale swobodnie.

Wysyła radość na całą ziemię.

 

Każdy się cieszy z tego powodu.

Mając w pamięci niemiłe chwile.

Barwy ciemności - jęki zawodu.

Uległy w końcu słonecznej sile.

 

Moi najbliżsi w wielkim zachwycie.

Unosząc ręce, w górę do nieba.

Twierdzą, że teraz piękne jest życie.

Niczego więcej im nie potrzeba.

Marian Adonajski

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Neurotyk 25.03.2016
    Ciepła pochwała slonca, 5:)
  • Klara 25.03.2016
    Super rymy i wogóle cudowny wiersz, tylko kłamliwy ! :D U mnie nie ma słońca! :D 5 :)
  • Rasia 25.03.2016
    "Lekko leciutko, – ale" - bez przecinka
    Bardzo przyjemny wiersz, aż zatęskniło się za latem i ciepełkiem. Ładny zawarłeś też tutaj podtekst, zostawiam 5 :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania