RADOŚĆ W RODZINIE
RADOŚĆ W RODZINIE
Słońce już wzeszło nad horyzontem.
Światłem swym dzieląc równo, uczciwie.
Do wszystkich ludzi ustawia się frontem.
Opromieniając ich sprawiedliwie.
Działając sprawnie i niezawodnie.
Przynosi ciepło i ukojenie.
Lekko leciutko, – ale swobodnie.
Wysyła radość na całą ziemię.
Każdy się cieszy z tego powodu.
Mając w pamięci niemiłe chwile.
Barwy ciemności - jęki zawodu.
Uległy w końcu słonecznej sile.
Moi najbliżsi w wielkim zachwycie.
Unosząc ręce, w górę do nieba.
Twierdzą, że teraz piękne jest życie.
Niczego więcej im nie potrzeba.
Marian Adonajski
Komentarze (3)
Bardzo przyjemny wiersz, aż zatęskniło się za latem i ciepełkiem. Ładny zawarłeś też tutaj podtekst, zostawiam 5 :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania