refleksja na temat uczuć w formie krótkiego listu do socjopaty w bluzie z second-hand'u

niekiedy nawiedza cię myśl.

mówi ona, że chcesz wiedzieć, co CZUJĘ. co JA czuję.

ale to chyba właśnie ta niepewność, ta wątpliwość, ten strach, TO, sprawia, że chcesz wiedzieć, CO czuję.

nic innego.

więc jeśli się dowiesz.

JEŚLI.

co zrobisz?

jak będziesz się czuć?

nie odpowiesz.

nie odpowiesz, bo jesteś tylko mną, a ja jestem tylko tobą. jesteśmy tylko dzieckiem na placu zabaw.

ale i tak chciałbyś wiedzieć.

jesteś tylko człowiekiem, a ludzie mają nieodpartą chęć kontroli nad każdym elementem swojego życia, bo inaczej odczuwają strach.

ale ja nie wiem co czuję i nie zdradzę ci tego, bo chcę patrzeć, jak giniesz w niewiedzy i wątpliwościach, wypisanych na pogniecionych karteczkach i kołnierzach kolejnych kochanek.

chcę tego, choć nie wiem, czego chcę.

nikt nie wie.

więc pozwól mi zrozumieć samego siebie, a potem...

potem dopiero mów.

bo mam cię dość.