rewir 77

myślałam o nich

myślałam w taki sposób że czynność ta

powinna była ich na powrót ożywić

wcisnąć

w stosy pustych ubrań

i role z których przyszło wyjść

jak wychodzi się z domu który płonie

 

zaklinałam ogień i dym

nie chciał formować się w członki

ani zawracać do komina przez który wyszedł

wyszli

stłoczeni w chmurę

w mojej głowie

snach realniejszych od jawy

 

opadając strącali z gałęzi sadzę i popiół

tłumił rozedrgane pogłosy

rewir 77
Autor: IgaIga
Czytano 396 razy
Data dodania: 15.09.2019

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (22)

  • Tjeri 15.09.2019
    A tu jest wszystko na miejscu.
    Piękny (choć głupio to brzmi w zestawieniu z tematyką), wstrząsający wiersz.
  • IgaIga 15.09.2019
    Się napisał przy czytaniu jednej z książek Małeckiego. Zwizualizowal mi się pewien jej fragment. Zwizualizowal i nie chciał zniknąć:(
  • IgaIga 15.09.2019
    Dzięki.
  • Jacom JacaM 15.09.2019
    jakoś mi się nie składa, zwłaszcza w końcówce mieszają mi się osoby, ty, oni, on. Opadali z gałęzi to oni tłumili odgłosy a jak sadza i popiół to tłumiły odgłosy, czy sam popiół tłumił ?? :-)
  • IgaIga 15.09.2019
    Dobrze jest. Ludzie opadając poruszali gałęziami, co powodowało jednoczesne opadanie ich poprzedników z których też został tylko popiół i sadza.
  • IgaIga 15.09.2019
    A że popiół tłumi dźwięki...
  • Marsjasz 15.09.2019
    "Ożywić przez wciśnięcie w stosy pustych ubrań/ ożywić przez wciśnięcie w role" :D Brawo. Szansa na ożywienie manekinów? hoop hoop jest tam kto? A w oddali echo grało. :)
  • IgaIga 15.09.2019
    Ty, to jednak debil jesteś. Niczego nie uszanujesz.
  • IgaIga 15.09.2019
    Pomijam już to, że czytać to w ogóle nie umiesz. Zerówka się kłania.
  • Tjeri 15.09.2019
    IgaIga, ignoruj... Kolejny klonotroll w tym klonolrólestwie chce zaistnieć.
  • Tjeri 15.09.2019
    *klonokrólestwie
  • Marsjasz 15.09.2019
    IgaIga Chamstwo za chamstwo? Nie dam ci takiej satysfakcji. Piszesz wiersz w oderwaniu od lektury. Ten wiersz nie jest komentarzem do czegokolwiek. Jesli chcesz by był odczytywany w powiązaniu z innym utworem - napisz objasnienie albo dedykuj - nie zrobiłas tego.
  • IgaIga 15.09.2019
    Marsjasz - nie chcę żeby był odczytywaniu w powiązaniu... To moja osobista wizja i wrażenia po lekturze. Wyraźnie widać kogo wiersz dotyczy, a Ty z tego drwisz, więc nie wyskakuj mi tu z chamstwem.
  • Marsjasz 15.09.2019
    IgaIga Gdzie to widać? Masz to w głowie. Książka Małeckiego to mało znana lektura jakiejś tam grupki i nawiązanie w tytule do niej to żadna informacja. Dedykacje się zaznacza. Kto nie czytał książki - zinterpretuje jak ja.
  • Tjeri 15.09.2019
    IgaIga - ciii...
    Nie ma sensu odpowiadać. To zwykły troll.
  • IgaIga 15.09.2019
    Tjeri - ok.
  • Marsjasz 15.09.2019
    Tjeri Miałem dla ciebie sporo szacunku. Wasz klan jest po prostu zgniłym kręgiem - wlazłaś w to i się mocno pobrudziłaś.
  • Tjeri 15.09.2019
    Iga... Ciiii
  • Dekaos Dondi 15.09.2019
    Igalga→Mnie znów się podoba i już. Są takie ''nie puste w odmienności swej''. Czasami nie wiem, jak rzec. Pozdrawiam.)→5
  • kalaallisut 15.09.2019
    Smutny refleksyjny dobry wiersz.
  • Alcemistrz 16.09.2019
    W pewnym sensie ożywiłaś.
    Nie trzymaj takich wierszy tylko na dysku.
    Drukuj.
    Jakoś bardziej zawierzam teczkom z papierem .
    Cieszę się, że przeczytałem.
    Zapiszę go sobie.

    Nie chciałbym zmieniać tego wiersza moim samolubnym widzimisie.
    W drugim wersie napisałaś

    "myślałam w taki sposób że czynność ta"
    Dla poetyki lepsze byłoby sformułowanie

    "myślałam tak intensywnie że czynność ta"

    W zasadzie już przestałem uczyć, czego chciałaby Tjeri.
    Tym bardziej tak dobrych poetów jak Ty.
    Teraz to ja uczę się od Ciebie.

    Jurek
  • IgaIga 16.09.2019
    Dziękuje, Jerzy.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania