Rodzeństwo

Adam i Zosia byli rodzeństwem, którzy bardzo lubili się bawić. Mieli wiele zabawek, ale najbardziej kochali swojego pluszowego misia o imieniu Miś. Miś był ich najlepszym przyjacielem i towarzyszem przygód. Razem z nim chodzili do przedszkola, na plac zabaw, do lasu i na wiele innych miejsc. Miś zawsze był z nimi i pocieszał ich, gdy byli smutni lub przestraszeni.

Pewnego dnia Adam i Zosia pojechali z rodzicami na wakacje nad morze. Byli bardzo podekscytowani, bo nigdy wcześniej nie widzieli morza. Zabrali ze sobą swoje ulubione zabawki, w tym oczywiście Misia. Gdy dotarli na miejsce, zobaczyli piękny widok: błękitne niebo, złoty piasek i szumiące fale. Adam i Zosia nie mogli się doczekać, żeby pobawić się na plaży.

Zostawili swoje rzeczy w pokoju hotelowym i pobiegli nad wodę. Miś też był z nimi. Adam i Zosia budowali zamki z piasku, rzucając się muszelkami, biegali po brzegu i skakali po falach. Miś siedział na kocu i obserwował ich zabawę. Był szczęśliwy, że jego przyjaciele się dobrze bawią.

Po kilku godzinach Adam i Zosia zrobili sobie przerwę na lunch. Poszli do pobliskiej restauracji, gdzie zamówili smaczne kanapki i lemoniadę. Miś też dostał swoją kanapkę i napój. Adam i Zosia podzielili się z nim swoimi wrażeniami z plaży. Miś słuchał ich uważnie i kiwał głową.

Po lunchu Adam i Zosia postanowili wrócić na plażę. Wzięli ze sobą Misia i pobiegli do morza. Nie zauważyli jednak, że zostawili na stole swoje torby z innymi zabawkami. W torbach były między innymi lalka Ani, samochód Toma, klocki Lego i książka o dinozaurach.

Gdy Adam i Zosia bawili się nad wodą, do restauracji wszedł chłopiec o imieniu Kuba. Kuba był bardzo niegrzeczny i lubił psocić. Gdy zobaczył torby Adama i Zosi na stole, pomyślał, że to świetna okazja, żeby się pobawić. Nie pytał nikogo o pozwolenie, tylko wziął torby i wyszedł z restauracji.

Kuba poszedł do swojego domu, który był niedaleko od hotelu Adama i Zosi. Tam otworzył torby i wyjął wszystkie zabawki. Był zachwycony, że ma tyle nowych rzeczy do zabawy. Nie dbał jednak o nie, tylko rzucał nimi po pokoju, łamał je i brudził.

Adam i Zosia nie wiedzieli nic o tym, co się stało z ich torbami. Bawili się nadal na plaży, aż nadszedł czas powrotu do hotelu. Wtedy zorientowali się, że nie mają swoich torb ze sobą. Przypomnieli sobie, że zostawili je w restauracji. Byli bardzo zmartwieni i bali się, że ktoś mógł je zabrać lub zgubić.

Adam i Zosia pobiegli do restauracji, ale tam nie znaleźli swoich torb ani zabawek. Pytali kelnerów i gości, czy ktoś coś widział lub słyszał, ale nikt nic nie wiedział. Adam i Zosia byli bardzo smutni i rozczarowani. Mieli tylko Misia ze sobą.

Adam i Zosia wrócili do hotelu i opowiedzieli rodzicom o swoim nieszczęściu. Rodzice pocieszyli ich i obiecali, że spróbują odnaleźć ich torby i zabawki. Powiedzieli też, że mają szczęście, że nie zgubili Misia, bo to najważniejsza zabawka dla nich. Adam i Zosia przytulili się do Misia i podziękowali mu, że jest z nimi.

Następnego dnia Adam i Zosia poszli z rodzicami na policję, żeby zgłosić zaginięcie ich torb i zabawek. Tam spotkali się z panem komisarzem, który był bardzo miły i życzliwy. Powiedział im, że ma dla nich dobrą wiadomość. Okazało się, że policja znalazła ich torby i zabawki u Kuby, który przyznał się do kradzieży. Pan komisarz powiedział, że Kuba został ukarany przez swoich rodziców i musi przeprosić Adama i Zosię oraz oddać im wszystkie zabawki.

Adam i Zosia byli bardzo szczęśliwi i wdzięczni. Odebrali swoje torby i zabawki od Kuby, który przepraszał ich za to, co zrobił. Adam i Zosia wybaczyli mu i zaproponowali mu, żeby się z nimi pobawił na plaży. Kuba zgodził się i poszedł z nimi nad morze.

Adam i Zosia bawili się razem z Kubą na plaży. Budowali zamki z piasku, rzucając się muszelkami, biegali po brzegu i skakali po falach. Miś też był z nimi. Siedział na kocu i obserwował ich zabawę. Był szczęśliwy, że jego przyjaciele odzyskali swoje zabawki i znaleźli nowego kolegę.

Tak skończyło się opowiadanie o Adamie, Zosi i Misiu oraz o ich przygodzie nad morzem.