Róża

Dzieweczka za swym ukochanym płakała, w ciszy,

w domowym kąciku cierpiała,

Matka, która córce współczuła rzekła:

Idź, dziś wieczorem do karczmy córuchno

z kawalerami pogrzeszyć,

czas życiem zacząć się cieszyć

-Matko, uroda jest jak woda,

wolę w samotności przebywać niż w grzechu i nieczystości

chłopców zdobywać.

- Ach, ty niemądra. - odparła matka

Za kilka tygodni, ukochany Jasieńko, nie wiedział, że z rozpaczy dzieweczce serce pękło.

Wiadomość o pogrzebie szybko się w miasteczku rozniosła,

a nad grobem czerwono-biała róża wyrosła,

Symbol czystej miłości skąpanej cierpieniem,

czekający na ciepłe promienie słońca z utęsknieniem