Samotny / Świadomy.

Czy naprawdę jesteś świadomy ?

Bardzo wielu ludzi boi się samotności. Po prostu paraliżuje ich strach, że zostaną sami.

Prawie nikt nie wyobraża sobie życia w pojedynkę. Bo nie potrafię usiedzieć kilku minut z własnymi myślami.

Czy to dlatego, że nie chcę usłyszeć siebie ?

Może dlatego, że społeczeństwo piętnuje indywidualistów. Strach przed samotnością to prawdopodobnie bolączka większości

młodych ludzi.

Bycie w pełni świadomym człowiekiem to otwieranie oczu na to, na co inni je zamykają. Nauka to poddawanie pod wątpliwość

wpajanych nam teorii przez nauczycieli, rodziców, czy znajomych.

Powszechnie znanym faktem jest to, że ludzie to istoty stadne. Ale czy żyjąc w pojedynkę człowiek skazany jest na poczucie

bezcelowości oraz niełaskę losu ?

Samotność to wspaniale oczyszczający dar, to możliwość usłyszenia siebie, swoich myśli i odczuć. To poczucie jest niezbędne każdemu

człowiekowi. Idąc dalej można dobrnąć do zatrważających wniosków. Skoro w samotności można usłyszeć siebie, swoje najgłębsze pragnienia i

potrzeby, spróbować znaleźć odpowiedzi na egzystencjalne pytania. To nasuwa się wniosek. Ludzie nie chcą siebie słyszeć, bo nie obdarzają siebie

szacunkiem, a co często za tym stoi : zdrową, dobrą i oczyszczającą miłością wobec siebie samego.

Dlaczego tak się dzieje ? Być może winą można obarczyć system, możliwe że rodzinę, bliższe lub dalsze grono znajomych.

Często nie zdajemy sobie sprawy co przenika do naszej wewnętrznej istoty. Do boga zwanego Podświadomością.

Samotność to nie żadna kara jak wielu uważa. Samotność to możliwość dotarcia do najbardziej ukrytych części siebie.

To możliwość postawienia sobie wyzwalających pytań. Odpowiedzi są w nas i przychodzą same.

Ważne jest to, by samotności się uczyć i do samotności się przyzwyczajać. Uczyć się kochać siebie, bo człowiek to sam w sobie istota potężna,

zdolna do przystosowania się i do nauczenia się wszystkiego. Do ostatniego tchnienia będzie Ci towarzyszyć twoja osoba.

Czy tylko można traktować siebie jak niewolnika, który do wykonania ma listę zadań na dany dzień ? Może warto czasem poświęcić

dzień wyłącznie sobie. Tak po prostu wziąć wolne, kiedy poczujesz się zbyt zmęczony, wyłączyć telefon, tablet i komputer. Wyjść na

spacer i po prostu cieszyć się, że ma się możliwości uczestniczenia w tym transcendentnym dziele Wszechświata. Cieszyć się że jest się

tym kim się jest. Z takimi oczami, nosem, wyrazem twarzy, czy spojrzeniem. Z tymi właśnie wadami i zaletami. Bo to te właśnie cechy stwarzają twoją

osobowość.

Pokochać siebie bezwarunkowo...

...i być wdzięcznym za możliwość opiekowania się kimś tak niezwykłym jak SOBĄ.

Komentarze (3)

IroniaLosu 07.01.2016

Jest trochę błędów interpunkcyjnych, masz problem z przecinkami. (Ja mam dokładnie tak samo) Ale ogólnie tekst podoba mi się i zostawiam 5. Pozdrawiam :)

little girl 07.01.2016

Nie znam się za dobrze na tym, ale zrobiłaś dziwny przeskok z przedstawienia ludzi, na własne wyznania w tym miejscu: "Prawie nikt nie wyobraża sobie życia w pojedynkę. Bo nie potrafię usiedzieć kilku minut z własnymi myślami." Wstawiłaby tu zdanie typu; "Tak jest również ze mną". Nie rozumie czemu w pewnych momentach przenosisz pół zdania do następnej linijki. Rozumiem, co chcesz przekazać w tym tekście, jednak nie mogę się z tobą zgodzić. Człowiek boi się samotności, ponieważ on potrzebuje miłości, dostrzeżenia, aby ktoś mu powiedział, że jednak coś znaczy. Jeżeli zostanie sam, nie będzie mieć żadnego punktu odniesienia, zostanie w miejscu, bo po co się starać, dla samego siebie? Uwierz, to może świetnie działać przez chwilę, lecz potem przychodzi pustka. Osobiście również nie lubię spędzać całego swojego czasu w towarzystwie innych. Oni wpływają na Ciebie, i okey nie jesteś wtedy w stanie zebrać wszystkich swoich myśli i oceniać całkowicie racjonalnie sytuacji, jednak to nie zanczy, aby całkowicie zerwać kontakty. We wszystkim trzeba mieć umiar. To oczywiście tylko moje zdanie, nie musisz się do niego ustosunkować. Tekstu nie oceniam.

Rasia 07.01.2016

"Może dlatego, że społeczeństwo piętnuje indywidualistów." - czy ja wiem? Pewnie z jednej strony masz rację, z drugiej jednak najwięksi twórcy to właśnie indywidualiści, którzy postrzegają świat zupełnie inaczej, ale w tej inności tkwi geniusz, który raczej w dzisiejszych czasach nie jest przez większość społeczeństwa zauważany.
"Ale czy żyjąc w pojedynkę człowiek skazany jest na poczucie" - przecinek po "pojedynkę"
"Idąc dalej można dobrnąć do zatrważających wniosków. Skoro w samotności można" - przecinek po "dalej" i powtórzenie "można"
"To nasuwa się wniosek" - Tu*
"stoi :" - bez spacji
"Dlaczego tak się dzieje ?" - to samo
"Często nie zdajemy sobie sprawy co przenika" - przecinek przed "co"
"Samotność to nie żadna kara jak wielu uważa" - przed "jak"
"zadań na dany dzień ?" - bez spacji. Przed znakiem zapytania, dwukropkiem itp. nie dajemy jej nigdy. Wyjątkiem jest chyba tylko myślnik.
"Cieszyć się że jest się
tym kim się jest." - przecinek po "się" i "tym"
"wyrazem twarzy, czy spojrzeniem" - bez przecinka
Tekst w porządku, na pewno wartościowy. Niektórzy ludzie rzeczywiście nie potrafią żyć w samotności, a raczej spędzać samotnie czasu, bo są dla siebie mało interesujący i to wielka szkoda. Czasem jednak jest tak, że człowiek nie umie obyć się bez innych, pomimo że sam ze sobą czuje się dobrze. Tutaj temat do dywagacji, więc nie za bardzo można go tak uogólniać. Za błędy, to drobne potknięcie i ułożenie tekstu 4. Ale podobało mi się, z chęcią poczytałabym coś jeszcze :)

IroniaLosu 07.01.2016
Jest trochę błędów interpunkcyjnych, masz problem z przecinkami. (Ja mam dokładnie tak samo) Ale ogólnie tekst podoba mi się i zostawiam 5. Pozdrawiam :)
little girl 07.01.2016
Nie znam się za dobrze na tym, ale zrobiłaś dziwny przeskok z przedstawienia ludzi, na własne wyznania w tym miejscu: "Prawie nikt nie wyobraża sobie życia w pojedynkę. Bo nie potrafię usiedzieć kilku minut z własnymi myślami." Wstawiłaby tu zdanie typu; "Tak jest również ze mną". Nie rozumie czemu w pewnych momentach przenosisz pół zdania do następnej linijki. Rozumiem, co chcesz przekazać w tym tekście, jednak nie mogę się z tobą zgodzić. Człowiek boi się samotności, ponieważ on potrzebuje miłości, dostrzeżenia, aby ktoś mu powiedział, że jednak coś znaczy. Jeżeli zostanie sam, nie będzie mieć żadnego punktu odniesienia, zostanie w miejscu, bo po co się starać, dla samego siebie? Uwierz, to może świetnie działać przez chwilę, lecz potem przychodzi pustka. Osobiście również nie lubię spędzać całego swojego czasu w towarzystwie innych. Oni wpływają na Ciebie, i okey nie jesteś wtedy w stanie zebrać wszystkich swoich myśli i oceniać całkowicie racjonalnie sytuacji, jednak to nie zanczy, aby całkowicie zerwać kontakty. We wszystkim trzeba mieć umiar. To oczywiście tylko moje zdanie, nie musisz się do niego ustosunkować. Tekstu nie oceniam.
Rasia 07.01.2016
"Może dlatego, że społeczeństwo piętnuje indywidualistów." - czy ja wiem? Pewnie z jednej strony masz rację, z drugiej jednak najwięksi twórcy to właśnie indywidualiści, którzy postrzegają świat zupełnie inaczej, ale w tej inności tkwi geniusz, który raczej w dzisiejszych czasach nie jest przez większość społeczeństwa zauważany.
"Ale czy żyjąc w pojedynkę człowiek skazany jest na poczucie" - przecinek po "pojedynkę"
"Idąc dalej można dobrnąć do zatrważających wniosków. Skoro w samotności można" - przecinek po "dalej" i powtórzenie "można"
"To nasuwa się wniosek" - Tu*
"stoi :" - bez spacji
"Dlaczego tak się dzieje ?" - to samo
"Często nie zdajemy sobie sprawy co przenika" - przecinek przed "co"
"Samotność to nie żadna kara jak wielu uważa" - przed "jak"
"zadań na dany dzień ?" - bez spacji. Przed znakiem zapytania, dwukropkiem itp. nie dajemy jej nigdy. Wyjątkiem jest chyba tylko myślnik.
"Cieszyć się że jest się
tym kim się jest." - przecinek po "się" i "tym"
"wyrazem twarzy, czy spojrzeniem" - bez przecinka
Tekst w porządku, na pewno wartościowy. Niektórzy ludzie rzeczywiście nie potrafią żyć w samotności, a raczej spędzać samotnie czasu, bo są dla siebie mało interesujący i to wielka szkoda. Czasem jednak jest tak, że człowiek nie umie obyć się bez innych, pomimo że sam ze sobą czuje się dobrze. Tutaj temat do dywagacji, więc nie za bardzo można go tak uogólniać. Za błędy, to drobne potknięcie i ułożenie tekstu 4. Ale podobało mi się, z chęcią poczytałabym coś jeszcze :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania