skorupa

punkty żaru pod skórą

wbijają się głębiej

sięgają dna i wracają

ślina gasi je w ustach

łzy w oczach

palą się włosy i paznokcie

to nic

można trwać na stryczku nadziei

ciało jak kubeł pomyj

wiotczeje i się przelewa

przez kolejną granicę

nad czasem jest czas

skurwysyn nie chce się skończyć

Komentarze (25)

franekzawór 07.10.2019

Są, są oczy i usta! :D od 1999 roku w każdym wierszu.

Jacom JacaM 07.10.2019

Hm ..?

Marsjasz 07.10.2019

Ty znalazłeś oczy i usta a ja skurwysyna (w prawie każdym wierszu?)

Jacom JacaM 07.10.2019

Majtyzasrasz.. zajmij się swoją matką, ciekawe czy byś był taki odważny twarzą w twarz, śmiem wątpić

Marsjasz 07.10.2019

Jacom JacaM Czy Ty wiesz co piszesz? To alzheimer?

Marsjasz 07.10.2019

żeby było ciekawej wiersz nawet niezły.

Angela 07.10.2019

"można trwać na stryczku nadziei" - to dobre : ) Całość zresztą też ciekawa.
Pozdrawiam.

Bogumił 07.10.2019

co w tym dobrego, metafora od czapy

Angela 07.10.2019

Bogumił napisaj lepszy.

Bogumił 07.10.2019

Angela a masz

żar rozpala serce
łapię pustkę
byle więcej
gołej nienawiści
zawiści
złości do białości

są jak sowa Ateny
wylecą nocą
i wrócą nad ranem
niczym huraganem
niesłychanem
oczy i mózg prześwidrują
wzbiją się w niebo
spadną
i zwariują

to nie jest sen wariata
co jawę ze snem
stale przeplata
nie daje nadziei
oczy i mózg
sklei
i sięgnie po więcej
więc
wyciągam ręce

płaczę bo nienawidzę
łkam bo już nie żyję
włosy rwę
paznokcie w zręby tynku
wbiję przekroczę strefę czasu
sądu nie dożyję

Angela 07.10.2019

Bogumił u Ciebie są prostacze rymy i powtórzenia, oraz brak sensu. Przykro mi, do Jacoma
masz bardzo daleko.

Angela 07.10.2019

Acha, przez wzgląd na szacunek do autora, nie będę tu śmiecić i z Tobą gadać.
Miłego wieczoru.