Skryte emocje

Czuje ciągły ich natłok

Tysiące ton na mych barkach

Wgniatają mnie w ziemię.

 

Leżę sparaliżowany spoglądając w niebo

Próbując zgadnąć czy on istnieje

Skoro mnie tutaj pozostawił.

 

Stoi przede mną stare lustro

W którym nie potrafię dostrzec siebie

Więc gdzie jestem?

 

Moje serce wypełnia się strachem

A ja potrafię jedynie powiedzieć

Że znów boję się tylko jej.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Śliczne, smutne, prawdziwe. Co mogę jeszcze napisać? Po prostu zostawiam po sobie 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania