Skrzynka
Zamknięta i zakurzona,
stara i porzucona,
skrzynka, szkatułka złocona.
Są w niej zamknięte rzeczy
o których wszyscy zapomnieli.
Komu nie spojrzysz w oczy
powie : ja nie pamiętam.
A ja otworzę szkatułkę,
poluźnię pamięci pęta.
Sprawię, że skrzynka pamięci
już nie zostanie zamknięta.
Zniszczę was wszystkich jeszcze
otworzę wrota czasu.
Oczyszczę koryta rzek
zaproszę zwierzęta do lasu
Tak, że nikt nie zapomni
o wolności, naturze i wojnie
A już na pewno nie o mnie.
Komentarze (12)
Gdzieś traciłaś rymy i rytm. Widać, że to jedna z Twoich pierwszych prób z wierszem - aż dziwnie to pisać, bo teraz, jak patrzę na Twoją twórczość, to jakby z łatwością Ci wszystko przychodziło. Zamysł był dobry, ale jednak co do formy trochę mi zabrakło. Czasem nieumyślne powtórzenie, czasem rymy podciągane dla treści. Tutaj zostawiam 3,5 czyli 4 ;)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania