Śmierć

Śmierć być może to jest osoba.

Śmierć być może przed bogiem się chowa.

Śmierć co po niej następuje?

Śmierć co poprzez odbieranie życia czuje?

Czy jest to ponętna kobieta?

Czy dla niektórych spotkanie z nią to uciecha?

Czy jest to smutek w istnej postaci?

Który życie przy swym dotyku ugasi?

Następuje po niej jakieś życie gdy wszystko odbierze?

Czyż nie składano jej kiedyś kogoś w ofierze?

Następuje po niej pustka w ciele?

Czyż nie jest jej w świecie zbyt wiele?

Pytania są zaiste trudne.

Ale czy są one nudne?

Pytania na które odpowiedzi nie zaznamy?

Jeśli oczywiście tak my uważamy.

Pewnie nic nie jest pewne.

Ale ani dobrze nam znane.

Pewnie musi być coś w tym wspaniałego.

Ale ani nic całkowicie nam złego.

Ja wiem zaś to że mamy dany nam czas.

Ja wiem że nie warto ciekać przed nią w ciemny las.

Ja wiem że jeżeli dalej dycham.

Ja wiem że od niej i tak nie umykam.

O Śmiercio przyjdź i staw mi czoła.

Ponieważ człowiek łatwo nie skona.

O Śmiercio będziemy walczyć z tobą całymi danymi dniami.

Ponieważ człowiek żyje latami oraz chwilami.

Podążasz a my niczym twoja bliska rodzina.

Wyruszasz z nami wiedząc że to nam o życiu przypomina.

Podążasz z nami w chwili naszego końca.

Wyruszasz z nami i prowadzisz do matki i ojca.

Ja Upadły wam powiadam, śmierci mej rychłej nie zapowiadam.

Upadły(D.F)