spacer
Muszę wyjść prędko na powietrze.
To nic, że minus 8 pokazuje na termometrze.
Tak, dobrze słyszysz - w nocy.
Butelka wina będzie dla mnie doskonałym towarzyszem o północy.
Jakież to mało skuteczne.
Myśli nie uciekły. Wrr, złowieszcze!
Ta samotność chyba przyszła od środka.
A miałam ją przecież zabić, już od zarodka.
Nie wyszło jak zwykle, nic nie wychodzi.
Przyzwyczaiłam się, nie szkodzi.
Życie ciągle psuje nam plany.
Wielki cmentarz nieudanych marzeń, pogrzebany.
Może już tylko sny są nasze?
Ruina, a mieliśmy już budować poddasze.
Autodestrukcja, lecz bez regeneracji.
Przez Ciebie brak mi do działania determinacji.
Bezskutecznie próbuję przywołać Twoją osobę.
Kurwa, zepsuję sobie wątrobę.
W wieczorach kryje się coś niepojętego.
Nawet nie ogarniam umysłem tego.
Tym razem blask Księżyca widocznie mnie oślepił.
Jedynie smutek bezwstydnie się wkradł i zaczepił.
Mówiłeś przejdzie z czasem, będzie dobrze, że zobaczę...
Lepiej jeśli zamknę usta, majaczę.
Nie bój się, trafię z powrotem.
Tylko nie pytaj mnie, co robiłam potem.
Komentarze (3)
Dziękuję mimo wszystko ;)
Ruina, a mieliśmy już budować poddasze." - tutaj tylko w moim odczuciu nie pasuje to powtórzenie "już", bo czytelnik skupia myśli nie na tym aspekcie, na którym powinien
"Mówiłeś przejdzie z czasem" - tutaj między dwoma pierwszymi słowami brakuje jakiejś pauzy. Przecinka, myślnika, a najlepiej średnika :)
"Mówiłeś przejdzie z czasem, będzie dobrze, że zobaczę..." - cały ten wers skojarzył mi się z jakimś usłyszanym kiedyś tekstem. Poszperałam troszkę i rzeczywiście jest łudząco podobny do takiego utworu "przypomnę ci" - Jopel. Inspiracja czy przypadek? :)
Sam tekst mi się podoba, zostawiam 4,5 czyli 5 za drobne potknięcia. Noc często jest porą namiętności, ale także smutku i wspomnień.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania