Tekst niezwykle zaskakujący. Najpierw skojarzył mi się z filmem ,,Czekolada", gdzie przybyszki zjednalu sobie surową społeczność prowadząc sklep z pyszną czekoladą. Później myslalam, że w pogoni za iluzją coraz więcej placimy, tracąc to, co mamy realnie, a na koniec dorobił się, obudził wdowa i odjechał jestem z kwitu za sny. Fajny tekst, niejednoznaczny, zwodzący
"Życie wokół i daleko dalej powoli zamierało. Ludzie pozbawiali się oszczędności, wyprzedawali majątki, zadłużali się w zagranicznych bankach." – to drugie "się" zbędne, gryzie w oczy. Przynajmniej mnie :)
Ale tak to bardzo ok :)
Dla mnie nic zaskakującego w tym tekście nie ma. Zwyczajnie facet miał pomysł na dobry biznes, i dobry marketing, ot cała tajemnica sukcesu. Jakby pan Grobelny, twórca Bezpiecznej Kasy Oszczędności wstał z grobu. On też obiecywał złote góry w krótkim czasie. Taka łaska dostępna jest nielicznym szczęśliwcom.
Tekst dobry, piątka, a nawet szóstka.
Sprzedawca snów jak magik, iluzjonista, sprzedawał to co najbardziej chwytliwe, zgarniał kasę za coś co tak naprawdę nie istniało, pasożytował na innych snach, by samemu zrealizować swój - bogactwo królestwo wdowa. Sprytnie, jego sen się spełnił :)
Ciężko mi podchodzić do twoich liryzmów, bo są bardzo skomplikowane, mimo że piękne. Nie nadaję się. Ale na prozę przyjdę z chęcią, bo to coś na moją głowę. Co prawda widziałam rymowanki, ale ciężko zebrać mi się na jakiś spójny i dobry komentarz.
Tekst lekki jak na Ciebie. Taka metafora prokrastynacji, marzeń o wielkich dokonaniach, a jednoczesnego braku chęci spełnienia ich kiedykolwiek. Mogę się z tym utożsamić. Handlarza można pojmować jako życie, odjeżdża wraz z wdową - młodością w niespodziewanym momencie, nie sposób przewidzieć kiedy.
Tak o se na to patrzę.
Pouczający, dobry tekst.
Masz dar nie tylko pisania, ale to jakoś się łączy, wrażliwy odbiór z głęboką drążącą kreacją własną.
Handlarz nie jako wycinek życia, ale jako życie całe - niesamowite, uczysz mnie, Młoda. Dziękuję.
Gigant z Ciebie.
Dobrym psychologiem okazał się ten sprzedawca snów i doskonałym businessmanem, który potrafił wykorzystać ludzkie słabostki. Czasami trudno się ustrzec przed takimi jegomościami, którzy są zdolni nas omamić. Opisujesz sytuację często spotykaną w życiu, gdy spryciarze wyciągają od nas ostatni grosz, grając na naszych emocjach i pragnieniach. Czasami sami chcemy być oszukiwani, choć to prowadzi donikąd. Stąd popularności tzw. cudotwórców i magików. Ładnie napisane!
Święta prawda, chcemy być oszukiwani, nie przyznając się nawet przed sobą do tego faktu.
Dziękuję za piękny komentarz, pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia:)
Bardzo dobrze napisane opowiadanie; zwłaszcza podoba mi się opis tego pana. Jedyne czego bym się czepiał to twoje "ba", takich pseudo-słów nie powinno być w utworach literackich. fabuła ciekawa, a najlepszy finał. 5 Pozdrawiam
Dzięki, Marku. Przemyślę ową partykułę, bo wiesz, tutaj kolokwializmów jest więcej.
Pseudo-słowa? Hm, to raczej jakaś ikonografia, tutaj owe -ba- wzmacnia, ilustruje skuteczność efektu.
Dzięki za uważne czytanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wrotyś→Bardzo na Tak. Odpowiednio napisane:)
To sytuacja, gdzie niby na poczatku wydaje się cacy, ale jednoczesnie wyczuwa się, że ''coś nie tak''.
Że nie me nic za darmo. Jak coś się zyskuje, to coś się traci.
P.S. Skojarxył mi się z moim tekstem→Sprzedawca Uśmiechów:)
Pozdrawiam→?????
Ha, ha, ciekawe czy na początku wyczułeś, że coś jest nie tak D.D.? Bo faktycznie, nikt przed Tobą nie zwrócił na to uwagi, staruszek początkowo budzi współczucie i sympatię.
Byle stracić tyle, ile się zyska, DeDusiu. Niestety, nie zawsze tak się dzieje.
Chyba nie czytałam "Sprzedawcy uśmiechów", muszę znaleźć.
Dzięki za komentarz, pozdr. :)
Ja tylko szybko mówię, że pod koniec powinno być "dożywotnie". :) Ale przyłączam się do komplementów. Tylko nie daje mi spokoju pytanie czy tę wdówkę on tak z wdzięczności czy z premedytacją obudził. A takie tam, retoryczne.
To chyba przez ten ciąg z -ne, bo jak inaczej mam byk usprawiedliwić?:) Już poprawione, ślicznie dziękuję.
Z jakiego powodu? Była kamyczkiem, który ruszył lawinę, najlepszą reklamą na początku procederu, a czy kierował się tylko wdzięcznością? Myślę, że tak. Zapytam, jeśli mnie sprzedawca lub wdowa odwiedzi, Szopciuszku:)))
Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam.
Popracował bym może nad formą przekazu. Wydłużył tekst dodając więcej szczegółów... Tekst przypomina mi alkoholików czy narkomanów złudzonych ucieczką przed rzeczywistością. Pomysł dobry. Wykonanie na 3+. Ale suma summarum na plus.
Nie żebym ściemniała na okoliczność zarzutu, naprawdę założeniem była parabola nie opowiadanie, stąd schematyczność akcji, płytkość, a właściwie to brak cech indywidualnych postaci.
Dzięki za komentarz i za plus :)
Pozdrawiam:)
Dziękuję pięknie za opinię.
Wydaje mi się jednak, że rozwinięcie, tym samym uszczegółowienie, odebrałoby tekstowi uniwersalność ujęcia, przecież iluzji w różnych postaciach mega na tym świecie.
Oj tam, oj tam... trzeba jeszcze sprawnego piórka, Sklepów cynamonowych też nie napisałby nigdy taki średniaczek jak Wrotycz.
Okey, zejdźmy ze mnie i parabolki:)
Bardzo ładne opowiadanie, ładnie napisane. Przepłynęłam przez nie.
Potknęłam się tylko raz: "Przekonał do siebie" - na moje oko brakuje tu dopełnienia.
Ale kiedy zaczęłam się zastanawiać, to jednak trochę mi się nie klei. Bo wdowa śniła pięknie i potem chętniej żyła. Aż tu na końcu mamy uśpiony świat. On sprzedawał przecież marzenia senne, a nie wydłużony sen.
Nooo i cena snu nie była aż taka straszna, żeby trzeba się było zadłużać w zagranicznych bankach:)
Można czytać opowiadanie jako metaforę, jednak na każdym poziomie powinno zachować logikę...
Zresztą - powiem Ci, że gdyby ten sprzedawca pojawił się u mnie w mieście, miałabym ochotę do niego pójść :)
Witaj, Jesieni:)
Hm... dopełnienie? Przekonał (kogo? - mieszkańców, którzy się wyśmiewali z niego - 1. akapit) do siebie, to chyba oczywiste, taka elipsa mała. Nie widzę błędu.
I nie widzę braku logiki. Mieszkańcy nie chorowali na bezsenność, na kartce A4 widniały sny, które sprawiały zadowolenie, satysfakcję (bogactwo, zemsta itd.) Początkowo kupującym wystarczył jeden sen, później chcieli innych, płacili więcej, handlarz podnosił cenę i był rzetelny, zamiast w czasie dnia ludzie przebywali w nabywanych snach. Wykupywali dobę upragnionych snów, miesiąc snów, a nawet za niebotyczną kasę - dożywotnie śnienie. Pomnóż sobie pięćdziesiąt zeta razy x satysfakcjonujących snów w ciągu roku, dekady... bankructwo było mniej istotne, egzystencja w iluzji ważniejsza.
Także nie podchodź do magika na rynku :)
Dziękuję za rozbudowany komentarz i serdecznie pozdrawiam:)
Hm no może i tak, myślałam o tym, że nawet jeśli bym miała najcudniejsze sny, nie mogłabym sobie zasnąć na zawołanie. Ale w magicznym świecie to pewnie możliwe ?
Znając siebie, nie podeszłabym. Ale miałabym ochotę.
Sprzedawca snów? niczym sennik do którego sięgamy po przebudzeniu. Nie wierzymy, ale czytamy znaczenie snu, horoskopy, chodzimy do wróżki. Dajemy się formować poprzez symbole co niekiedy prowadzi do niezbyt szczęśliwych skutków.
Wiemy, że senniki egipski i babiloński to najbardziej rozpowszechnione interpretacje snów. Marzenia senne to chyba nic innego jak nasze tęsknoty za czymś co już odeszło, za czymś co nie przyszło jeszcze. Może nie przyjdzie nigdy?
Sennik egipski był skutkiem wiary Egipcjan. Wierzyli, że bogowie podczas snu przekazują wskazówki jak postępować. Taki sen mógł być również zaszyfrowanym przekazem od zmarłego.
Egipcjanie zapisywali sny z wyprzedzeniem i składali je w świątyni, aby bogowie je spełnili.
W swoim tekście pod płaszczykiem eleganckiego starszego pana zawarłaś bardzo ważny problem ludzkiej naiwności... współczesnego wykorzystywania ludzkich marzeń. Czy mamienie nas reklamami, loteriami, tanimi wycieczkami i pokazami np. garnków. nie jest tym samym co owe sny sprzedawane za pieniądze.
Wdowa tutaj ma znaczenie przemijania i poszukiwania tego co utraciła. Jej przeżywanie żałoby jest znakomitą karmą dla wyzysku i pozwala sprzedawcy zawładnąć jej zmysłami.
Marzenia senne to chyba nic innego jak nasze tęsknoty za czymś co już odeszło, za czymś co nie przyszło jeszcze. Może nie przyjdzie nigdy?
Magiczne może bardziej iluzjoniczne mamienie i bawienie się ludzkimi słabościami pozwala sprzedawcom zbudowanie imperium na bazie cudzej krzywdy.
Reklamacji nigdy nie było... bo nawet gdyby, to nikt się tym by nie przejął.
Koniec jest dla mnie niedomówieniem, ucieczką od odpowiedzialności.
Komentarze (43)
Pozdr.
Bardzo mi się podoba zdzieranie warstw tego tekstu, super! Pozdrawiam, Lamb. Dziękuję:)
Ale tak to bardzo ok :)
Pozdr. :)
Tekst dobry, piątka, a nawet szóstka.
(Twojej też oczywiście :)
Dzięki, pozdr.
Dzięki, Kalaa.
Miłego dnia:)
Tekst lekki jak na Ciebie. Taka metafora prokrastynacji, marzeń o wielkich dokonaniach, a jednoczesnego braku chęci spełnienia ich kiedykolwiek. Mogę się z tym utożsamić. Handlarza można pojmować jako życie, odjeżdża wraz z wdową - młodością w niespodziewanym momencie, nie sposób przewidzieć kiedy.
Tak o se na to patrzę.
Pouczający, dobry tekst.
Handlarz nie jako wycinek życia, ale jako życie całe - niesamowite, uczysz mnie, Młoda. Dziękuję.
Gigant z Ciebie.
Dziękuję za piękny komentarz, pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia:)
Pseudo-słowa? Hm, to raczej jakaś ikonografia, tutaj owe -ba- wzmacnia, ilustruje skuteczność efektu.
Dzięki za uważne czytanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
To sytuacja, gdzie niby na poczatku wydaje się cacy, ale jednoczesnie wyczuwa się, że ''coś nie tak''.
Że nie me nic za darmo. Jak coś się zyskuje, to coś się traci.
P.S. Skojarxył mi się z moim tekstem→Sprzedawca Uśmiechów:)
Pozdrawiam→?????
Chyba nie czytałam "Sprzedawcy uśmiechów", muszę znaleźć.
Dzięki za komentarz, pozdr. :)
O tak, pozory mylą, Panowie.
Z jakiego powodu? Była kamyczkiem, który ruszył lawinę, najlepszą reklamą na początku procederu, a czy kierował się tylko wdzięcznością? Myślę, że tak. Zapytam, jeśli mnie sprzedawca lub wdowa odwiedzi, Szopciuszku:)))
Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam.
Dzięki za komentarz i za plus :)
Pozdrawiam:)
Bardzo mi się podobało.
Wydaje mi się jednak, że rozwinięcie, tym samym uszczegółowienie, odebrałoby tekstowi uniwersalność ujęcia, przecież iluzji w różnych postaciach mega na tym świecie.
Okey, zejdźmy ze mnie i parabolki:)
Potknęłam się tylko raz: "Przekonał do siebie" - na moje oko brakuje tu dopełnienia.
Ale kiedy zaczęłam się zastanawiać, to jednak trochę mi się nie klei. Bo wdowa śniła pięknie i potem chętniej żyła. Aż tu na końcu mamy uśpiony świat. On sprzedawał przecież marzenia senne, a nie wydłużony sen.
Nooo i cena snu nie była aż taka straszna, żeby trzeba się było zadłużać w zagranicznych bankach:)
Można czytać opowiadanie jako metaforę, jednak na każdym poziomie powinno zachować logikę...
Zresztą - powiem Ci, że gdyby ten sprzedawca pojawił się u mnie w mieście, miałabym ochotę do niego pójść :)
Hm... dopełnienie? Przekonał (kogo? - mieszkańców, którzy się wyśmiewali z niego - 1. akapit) do siebie, to chyba oczywiste, taka elipsa mała. Nie widzę błędu.
I nie widzę braku logiki. Mieszkańcy nie chorowali na bezsenność, na kartce A4 widniały sny, które sprawiały zadowolenie, satysfakcję (bogactwo, zemsta itd.) Początkowo kupującym wystarczył jeden sen, później chcieli innych, płacili więcej, handlarz podnosił cenę i był rzetelny, zamiast w czasie dnia ludzie przebywali w nabywanych snach. Wykupywali dobę upragnionych snów, miesiąc snów, a nawet za niebotyczną kasę - dożywotnie śnienie. Pomnóż sobie pięćdziesiąt zeta razy x satysfakcjonujących snów w ciągu roku, dekady... bankructwo było mniej istotne, egzystencja w iluzji ważniejsza.
Także nie podchodź do magika na rynku :)
Dziękuję za rozbudowany komentarz i serdecznie pozdrawiam:)
Znając siebie, nie podeszłabym. Ale miałabym ochotę.
Dobrego dnia życzę :)
Wiemy, że senniki egipski i babiloński to najbardziej rozpowszechnione interpretacje snów. Marzenia senne to chyba nic innego jak nasze tęsknoty za czymś co już odeszło, za czymś co nie przyszło jeszcze. Może nie przyjdzie nigdy?
Sennik egipski był skutkiem wiary Egipcjan. Wierzyli, że bogowie podczas snu przekazują wskazówki jak postępować. Taki sen mógł być również zaszyfrowanym przekazem od zmarłego.
Egipcjanie zapisywali sny z wyprzedzeniem i składali je w świątyni, aby bogowie je spełnili.
W swoim tekście pod płaszczykiem eleganckiego starszego pana zawarłaś bardzo ważny problem ludzkiej naiwności... współczesnego wykorzystywania ludzkich marzeń. Czy mamienie nas reklamami, loteriami, tanimi wycieczkami i pokazami np. garnków. nie jest tym samym co owe sny sprzedawane za pieniądze.
Wdowa tutaj ma znaczenie przemijania i poszukiwania tego co utraciła. Jej przeżywanie żałoby jest znakomitą karmą dla wyzysku i pozwala sprzedawcy zawładnąć jej zmysłami.
Marzenia senne to chyba nic innego jak nasze tęsknoty za czymś co już odeszło, za czymś co nie przyszło jeszcze. Może nie przyjdzie nigdy?
Magiczne może bardziej iluzjoniczne mamienie i bawienie się ludzkimi słabościami pozwala sprzedawcom zbudowanie imperium na bazie cudzej krzywdy.
Reklamacji nigdy nie było... bo nawet gdyby, to nikt się tym by nie przejął.
Koniec jest dla mnie niedomówieniem, ucieczką od odpowiedzialności.
Świetna receptura na majątek.
Pozdrawiam ciepło
Dzięki, serdeczne dzięki za rozmowy.
Miłego dnia! :)
Pozdrawiam.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania