Stan kwantowy

Rozrywkowa niechęć do rozwoju

I zdawkowa nuta kruchej nadziei.

Tak pięknie tu wokół, zabawa wciąż trwa,

A zegarek zagłuszony cyka, rękę zaciska,

Kiedy tańcząc przy uchu, pozytywka cyfrowa gra.

 

Zmyślone rysy ekranu mówią do nas ciszej.

Z uśmiechem w grymasie zbliżamy twarz.

Sztuczne serce bije, coraz bliżej, coraz cieplej.

Wewnętrzne ludziki tam pracują. Talent zucha szuka.

Zegarek wyrywa kabel. Piana z kukiełki bucha.

 

Sytuacja przeklęta, nieznośna aberracja, zaklinam!

Chcielibyśmy wrócić... Ale gdzie? Kalkulator liczy.

Zyski i straty na zdrowiu - czy to norma? Woła nas.

Wiele głosów, ludzikowa krew się leje, przyszłość.

Niewiele spokoju. A może jednak poczekam i przyjdzie?

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania