Światło w tym przypadku to słowo klucz, dlatego je powtarzam. Na to wskazuje też tytuł. Powtórzenia mają zwrocić uwagę odbiorcy na coś istotnego w wierszu i pokazać wagę słowa, które stanowi ważny element interpretacji utworu. Pozdrawiam.
Nie twierdzę, że czytelnik to idiota. Nawet nie to miałam na myśli pisząc odpowiedź. Słowa klucze są w każdym wierszu. Przecież na ich podstawie szuka się sensu, który ukryty jest w utworze, co nie znaczy, że każdy odbiorca to kretyn, kolokwialnie mówiąc.
Twój wiersz jest prosty, nie ma żadnych metafor, nad którymi trzeba by było myśleć i są powtórzenia, które irytują... bo świadczą o ubogim słownictwie.
Szanuję Twoją opinię, ale nie do końca się z nią zgadzam. Samo to "Światło" powtarzane przeze mnie z uporem maniaka stanowi metaforę, gdyż nie piszę tu o świetle w sposób dosłowny, co otwarcie zaznaczam. Z tego, co zdążyłam zauważyć, nie każdy Twój wiersz ma metafory i też jest prosty, a prosty nie zawsze znaczy tyle samo, co zły i pozbawiony wartości.
Myślę, że szukając na siłę gdzieś bym je znalazła, ale tego nie robię. :) Niemniej jednak nadal dziekuję za opinię, do uwag się dostosowałam, wiersz trochę zmieniłam i to na tyle. Pozdrawiam raz jeszcze.
Bo światła żyją w ciągłej symbiozie z człowiekiem. Kiedy umieramy to światło umiera razem z nami. Człowiek od początku istnienia szukał ognia, a ogień to światło. Światło daje ciepło, oświetla drogę naszego życia. Pozdrawiam serdecznie i piątka
Dokładnie tak jest. Szkoda tylko, że czasami zauważamy tylko te światła, które są w naszych głowach, a innych już nie chcemy dostrzec i nam uciekają - "z innym blaskiem się jednoczą". Dziękuję za 5 i również pozdrawiam. ;)
Bardzo mi sie podoba generalny przekaz, a przynajmnniej to - jak ja odebralam i zrozumialam. Nie zyjemy tym, co sie dzieje. Tym co nie istnieje. Piekne, jakze trafne, nie moze dla i do wszystkich, dla i do mnie - tak. I widzimy tylko przez pryzmat siebie i wszystko jest przesączone przez wlasne siatkówki, zmienione, dociera do nas w naszej formie, nie w formie nam nadanej. Dokladnie. I pochylam sie nad tym tematem od kilku miesiecy, zainspirowana pewna ksiazka, i tak sie pochylam, ze boli mnie kręgosłup. Nie podoba mi sie bardzo powyzsze wpierdalanie Tobie, autorce na banie, ze w wierszu nie moze byc powtorzen..czegos, kurva, uszy bolą od tych ich zasad wtlaczanych jako swiete, niepodważalne prawdy... wydzwiekowo, ryrmicznie, rymowo - utwor tez nie.jest dla mnie doskonaly. Lecz chcialam tylko rzec, ze bardzo podoba mi sie o czym (wydaje mi sie), ze on mowi.
Bardzo dziękuję za wypowiedź. Owszem, ten wiersz nie jest idealny, ale nawet nie do tego dążyłam pisząc go. Chciałam tylko w dość jasny, a zarazem nie dosłowny sposób przekazać pewną prawdę na temat każdego z nas. Wiadomo, nie każdy musi się z tym zgadzać. Wydaje mi się, że Twoja interpretacja jest jak najbardziej trafna. Dziękuję także za te odważne słowa. Takie też są potrzebne. Pozdrawiam. :)
Komentarze (20)
Spróbuj jeszcze raz napisać ten wiersz, poszukaj lepszych słów, bo możliwości w tym zakresie mamy nieograniczone.
Pozdrawiam.elka.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania