Świdnica

Świdnica, miasto pełne wdzięku,

Gdzie historia w kamieniu ujęta.

Ulice, które pamiętają kroki przodków,

I kościoły, co szepczą modlitwy wieków.

Lecz serce boli, gdy widzę zaniedbanie,

Jak piękno tonie w zapomnieniu.

Waga decyzji, co miasto zmienia,

Pozostawia blizny na jego twarzy.

Pragnę, byś znów lśniła, Świdnico,

Jak perła w koronie Polski.

By znowu dumnie stałaś wśród miast,

W pełni swej dawnej chwały.

Niech ten ból, co go czuję,

Stanie się siłą do zmiany.

By Świdnica odzyskała blask,

I by każdy zakątek był jak nowy.