Szkło

Młot,

Ziemia,

Powietrze,

Jak małe gromy,

Rozprysły się

Na wszystkie strony

Okruchy szkła.

 

On,

Ona,

Powietrze,

Jak szklana szyba,

Rozbiły się

Już wszystkie chyba

Ich plany.

 

Czymże, był jej świat przed nim?

Czymże stał się gdy przyszedł?

Czymże po nim pozostał?

 

Chłopska chata,

Zamek bogaty,

Teraz już ruina

Nawet się nie trzyma.

Szkło
Autor: Kasumi Mai
Czytano 303 razy
Data dodania: 09.09.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • KarolaKorman 09.09.2016
    Czasem tak właśnie wszystko się rozpada w mgnieniu oka jak szklana tafla, 5 :)
  • Nazareth 09.09.2016
    Bardzo podoba mi sie konstrukcja wiersza i zawarte w nim napięcie. Fajnie ze wróciłaś ;)
  • Kasumi Mai 09.09.2016
    No cóż... Po prostu nie miałam weny ;p Chciałam trochę pobawić się tą konstrukcją, więc cieszę się, że Ci się podoba :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania