Szmery

kroczę pośród szelestu podeszew

bruk, beton czy asfalt

nie ma znaczenia

pięta dotknie ich dźwięcznie

ruch wykończą palce

czasem szmer ten ciąży na sercu

tysiące butów w tym samym momencie

wielka arytmia w centrum miasta

szmer za szmer, szelest moniaków

a w między szmerze stoję ja

samotny, cichy stuk

stłamszony

bezdźwięczny

wrzask