Tafla i róż

Otul mnie ciepłą zasłoną, obejmij. Nie dmuchaj, bo niebo przesunie się!

Zanuć coś w ciepłym kolorze, szepnij, ale nie sto słów!

Tafla opowiada historię, pilnuje mych dni,

Co sekundę ktoś głaszcze po twarzy ją,

dając mi tysiąc zmarszczek.

Jej powierzchnia mnie nęka,

kradnie zmysł,

Mrużę oczy, czuje szum mych rzęs, nie porywaj ich!

Nie zabieraj mi tego widoku, oddaj wzrok!

Proszę, daj ciepło tego koloru,

Daj takie niebo znów.

W tle tak ciemno , drzewa chyba tańczą tam,

Oddzielają nasz świat,

A ja siedzę tu cały czas!

Czuwa nade mną róż,

Kolor twych ust,

Otul mnie ciepłą zasłoną,

Obejmij, no już!

sawIS FJ