Tam, gdzie jesteś...

Tam, gdzie jesteś jest na pewno pięknie

Kwitną kwiaty, pachnie trawa, tak po prostu

Tam gdzie jesteś jest na pewno pięknie

Nad przepaścią między nami nie ma mostów

 

Tam, gdzie jesteś szumi strumyk swą melodię

I na pewno słychać rannych ptaków trele

Tam gdzie jesteś… cóż, nie możesz tęsknić do mnie

Ani wiedzieć, że ja tęsknię tu do ciebie

 

Tam, gdzie jesteś pory roku są podobne

Do nastrojów w twoich oczach się budzących

Tam, gdzie jesteś tak prościutko jest zapomnieć

O tych trudnych, najciemniejszych z wszystkich nocy

 

Tam, gdzie jesteś jest na pewno pięknie

Lecz to miejsce nie istnieje

Tak jak ty

Tam, gdzie jesteś jest na pewno pięknie

Choć to tylko me pragnienia

Moje sny

Tam, gdzie jesteś...
Autor: Ktokolwiek
Czytano 540 razy
Data dodania: 08.07.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • Łowczyni 08.07.2016
    Od tego wiersza bije taka melancholia, lecz także tęsknota. Bardzo podoba mi się ten tekst. Jest prosty w odbiorze, a skrywa mnóstwo emocji. Nie wiem, czy to celowy zabieg, że nie oddzielasz przecinkami "jesteś" oraz "jest"? Ani trochę nie przeszkodziło mi to przebrnąć do końca. :)
    5. :)
  • Rasia 08.07.2016
    "gdzie jesteś jest" - przecinek po "jesteś" i tak kilka razy w tekście, bo to wtrącenie
    Przykry, nostalgiczny wiersz o marzeniach, które nigdy nie mogą się spełnić. Udało Ci się ten smutek spotęgować dzięki tym obrazowym opisom, dzięki którym czytelnik mocniej się wczuwa. Zostawiam 5 :)
  • Neurotyk 08.07.2016
    Cudnie, romantycznie, jesteś romantyczka :) 5
  • Ktokolwiek 08.07.2016
    Zainspirował mnie do tego Twój ostatni wiersz :) to trochę tak, jakbyś pisał razem ze mną :) a co do romantyzmu... ten wiersz nie jest o miłości, ale o przyjacielu, dawno utraconym, nigdy nieodzyskanym
  • Neurotyk 08.07.2016
    Ktokolwiek, już nie odzyskasz?
  • Ktokolwiek 08.07.2016
    Neurotyk niestety raczej nie :) nie tracę nadziei, może pewnego dnia zrozumiemy oboje co nas rozdzieliło i naprawimy to, ale boję się, że ludzie zmieniają się zbyt szybko i nie mają już czasu spoglądać wstecz :)
  • Billie 09.07.2016
    Bardzo piękny, smutny wiersz. Wydał mi się taki znajomy, podczas czytania. Bardzo dojrzałe podejście do straty; mimo, że tej osoby już nie ma przy nas, to wierzymy, że jest szczęśliwa. Zasłużona piąteczka :) :)
  • Shiroi Ōkami 28.07.2016
    Na początku myślałam, że ukochana narratora umarła i opowiada on o niebie, a potem przeczytałam, że to wytwór jego marzeń, nie powiem, zaskoczyłaś mnie :O

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania