Poprzednie części: Tęsknię
Tęsknię
Tęsknię za poczuciem szczęścia
Tego odległego uczucia
Definiowanego przez czasy
Przez mistrzów każdego wieku
Tęsknię za sprawiedliwością
Nieogarnianą przez prawo
Zawartą tylko w duszy
Każdego naszego bliźniego
Tęsknię za własną wolnością
Za zrzuceniem okowów czasu
Zapomnieniem własnej przeszłości
Rzeczy których ciągle żałuję
Tęsknię za nieświadomością
Ciszą analizowania
Która wciąż nie może nastać
Która nie ma prawa bytu
Tęsknię za własną utopią
Za światem który nie istniał
Który powstał w mojej głowie
Lirycznym obrazem nie-świata
Komentarze (52)
Dobra robota. Pięć oczywiście. :)
5! :')
"Tęsknię za poczuciem szczęścia
Tego odległego uczucia
Definiowanego przez czasy
Przez mistrzów każdego wieku"
wtedy drugi wers miałby bardziej regularną rytmikę, a "mistrzowie wieków" brzmią bardziej konkretnie. Nawet w wierszu białym można stosować rytm nadający słowom melodię. Za bardzo ci tego nie wyjaśnię ale czytając na głos słychać różne dopasowanie.
Ale generalnie niezły wiersz. W wierszu białym autor ma o tyle dobrze, że jest zwolniony z poszukiwania rymu i ma dzięki temu większą swobodę.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania