Tlen

Od słowa do śmierci

Zamieniliśmy się w popiół

Własnych spraw, śmiechu i pieśni.

Żałosne wspomnienia

Nadawane, jak listy

Uwikłały nas

W przestrzeń abstrakcjonisty.

Trzymane kończyny

Skończyły się

Nagłym

Upadkiem.

To mięsień zerwany

Dostarczał jeszcze

Tlen

Tak przypadkiem.