Trud

Wiele razy spacerując doświadczałem wrażenia, że to nie wirusy czy choroby są zarazą tego świata, tylko my. Ludzie. Sami tworzymy istniejącą rzeczywistość, ale i tak nigdy nie przyznamy się do błędów. Tacy byliśmy i tacy będziemy. Na szczęście są osoby, dzięki, którym ten świat ma szanse na przetrwanie. Dzięki nim budzę się z myślą, że nie wszystko stracone, że każdą rzecz można naprawić.

Społeczeństwo ludzkie dzieli się na trzy typy.

Osoby zdemoralizowane, dla których wszystko straciło sens i nic, co robią nie ma dla nich większego znaczenia, wyjątek to, gdy daje im to satysfakcje. Nie znają one miłosierdzia czy dobroci wobec bliźniego. W ich świecie najważniejszą jednostką są oni sami. Przez nie ten świat upada.

Następną rangę stanowią ich przeciwieństwa. Osoby dobre, uczynne, szanujące nie tylko siebie, ale także innych, pełne miłości i szczęścia, którymi darzą innych. To ich dzięki ich pomocy, ludzie nie umierają na ulicach, nie są samotni i pomimo cierpienia, jakie zaznali, powstają na nowo. Lepieni niczym z gliny tylko tym razem twardsi i silniejsi. Ten świat nie upadł tylko dzięki nim i tak długo jak oni będą, ludzkość ma nadzieje na lepsze jutro.

Teraz grupa, która zamknie nam ten trójkąt i moim zdaniem grupa, która stanowi łącznik między poprzednimi. Tutaj nie ma szczęścia, miłości, dobroduszności, bólu, żalu czy gniewu. Nie ma emocji. Jest pustka, która niczym wszechświat nas otacza jednak nie możemy jej dotknąć, Możemy za to ją poczuć. Wypełnia ona nas od kości po najciemniejsze strony naszego umysłu. To my, ludzie, którzy postanowili się od ciąć i pozostać w cieniu. Z czasem mrok przeradza się w strach, a gdy naprawdę się czegoś boimy, możemy to stworzyć. To coś może uciec i zacząć żyć według swoich reguł. Jednak, co się stanie, gdy to, co wzbudza w nas strach, próbuje nas wykończyć? Gdzie wtedy pójdziemy? Do kogo się udamy o pomoc? Odpowiedź na to, sam musiałem sobie ułożyć. Również sam stworzyłem coś, co zaczyna mnie wykańczać. Teraz sam, bez niczyjej pomocy, będę musiał stawić temu czoła. Tylko ode mnie będzie zależało, czy poddam się bez walki, czy zbiorę w sobie siłę i udowodnię, że potrafię to pokonać.

Średnia ocena: 3.5  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Constantine 27.12.2015
    "Wiele razy spacerując doświadczałem wrażenia, że to nie wirusy czy choroby są zarazą tego świata, tylko my. " - przecinek po "razy", "spacerując"

    "Na szczęście są osoby" - przecinek po "szczęście"

    "osoby, dzięki, którym ten świat ma szanse na przetrwanie." - przecinek po "dzięki" zbędny

    "co robią nie ma dla nich większego znaczenia, wyjątek to, gdy daje im to satysfakcje. " - przecinek po "robią". druga część zaś w ogóle nie brzmi logicznie.

    "innych, pełne miłości i szczęścia, którymi darzą innych" - powtórzenie "innych"

    " Lepieni niczym z gliny tylko tym razem twardsi i silniejsi." - przecinek po "gliny"

    " Lepieni niczym z gliny tylko tym razem twardsi i silniejsi. Ten świat nie upadł tylko dzięki nim" - powtórzenie "tylko"

    "tak długo jak oni będą," - przecinek po "długo"

    "która niczym wszechświat nas otacza jednak nie możemy jej dotknąć," - przecinek po "która", "wszechświat" (a przynajmniej tak myślę, bo to wtrącenie) , "otacza".

    "od ciąć" - "odciąć"

    "Odpowiedź na to, sam musiałem sobie ułożyć. " - wydaje mi się, że bez przecinka



    Sam pomysł mogę uznać za dość ciekawy, zakończenie również jako zapowiadające się obiecujące, jednak to wszystko. Mam mieszane uczucia, co do sposobu, w jaki rozwinąłeś ów temat. Na początku wydawało się interesująco, podział ludzi również ciekawe spostrzeżenie, ale już pod koniec tekstu dopadło mnie wrażenie, jakbyś trochę pogubił się w tym, co piszesz. Tam o błędach, tutaj o podziale ludzi, a jeszcze na końcu o strachu. I w tym wszystkim nie byłoby nic złego, gdyby znalazło się jakieś logiczne powiązanie wszystkim wątków. W każdym razie, ja tak to odbieram.


    Zostawiam 3/5, życzę powodzenia w dalszym pisaniu i pozdrawiam ;)
  • Rasia 28.12.2015
    "ten świat ma szanse" - szansę*
    "Nie znają one miłosierdzia" - bez "one", bo wiadomo kto :)
    "tak długo jak oni będą, ludzkość ma nadzieje" - nadzieję*
    "Wypełnia ona nas" - to samo co wcześniej
    Reszta wypisana przez Constantine. Ogółem ciekawe rozmyślania, ale pod względem stylistycznym i przy tej długości tekstu troszkę brakuje. Zostawiam 3,5 czyli 4 i nie poddawaj się! :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania