Trwanie

Stoję na drodze i krwawię

nocnymi kolorami miasta.

Moje nietrwanie

trwaniem jest duszone.

Patrzę w dal,

a tam

czarna plama i blask latarni

niby ogień, co trawi

szczęście łzą zadrapane.

Chłód,

a ja nie chce iść dalej.