Tylko istnienie

Spaceruję między szarymi kropkami,

a wokół jest żółto.

Jestem niewidzialna,

mnie tak właściwie nie ma.

Wchodzę na górę po schodach,

niczym do piekła lub nieba.

Patrząc na wszystkich bezkarnie,

a raczej podziwiając i zazdroszcząc.

Szukam czegoś pięknego w sobie.

Czym mogłabym się pochwalić.

Zapominając, że mnie tak właściwie nie ma.

Jestem tylko twoim złudzeniem.

Muszę się dla ciebie starać,

bo tylko ty możesz okazać mi jakąś czułość.

Ze mną rozmawiasz, dotykasz,

śmiejesz się.

Jedyna osoba, która pragnie mojego uśmiechu.

Jestem twoją własnością,

głupią, niewidzialną marionetką.