Upadłe ideały.

Chciałbym ciebie poznać

ale coś mi nie pozwala;

Ja znam klasykę literatury,

bo jest tanio sprzedawana na skupie makulatury,

Ty z osoba klasy wyższej musisz mieć ją wpisaną w krwiobieg

wraz z tym jak zachowywać się przy stole

 

Morale są tu niskie

każdy chce! za dużo

mieć dla siebie

Pytasz mnie co jest najgorsze na świecie

Niektórzy powiedzą, że moria, znieczulica;

jednak dla mnie wciąż są to ludzie

 

Ziarna z różnych ziem wsypane do jednego worka

coraz częściej obawiam się, że czeka mnie rozłąka

z rozkoszną samotnością

Upadłe ideały.
Autor: Antoni
Czytano 359 razy
Data dodania: 26.09.2017

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • illibro 26.09.2017
    Nie no,chyba nie wszyscy, aczkolwiek szanuję odczucia. W sumie też mnie gryzie, jak pod płaszczem dobrego wychowania i kultury, ludzie kryją to, co nimi kieruje. Odebrałem ten wiersz, jako wiersz o dwulicowości człowieka. Nie wiem czy dobrze, ale tak odebrałem.
  • Antoni 28.09.2017
    Dzieki ;)
  • Anonim 27.09.2017
    Podoba mi się Twój tekst Antoni. Coś w nim jest. Zaciekawiły mnie chociażby te dwa wersy: "Ja znam klasykę literatury,
    bo jest tanio sprzedawana na skupie makulatury," <--- naprawdę dobre odniesienie :-)
    Może zastanowiłby się jedynie nad użyciem interpunkcji, ale ogólnie jak dla mnie czwóreczka z plusem, pozdrawiam :-)
  • Antoni 28.09.2017
    Dzięki ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania