Urodziny

wrześniowa noc mrużyła oko

osiemnasta wybijała co prędzej

chwile

szczęścia

z mojego święta

złocisty okrąg śmiechem zbył to

widowisko

zostawił po sobie puste miejsce

księżyc dziś bawił krótko

i nisko

znów sam wśród samotności

bo szczere słowa przechodzą

obok

dociera tylko

cichy skowyt miłości

pragnę choć raz

odnaleźć szczęście wśród świeczek

niech spłoną już wiecznie

a zrodzą się ludzie

wreszcie