Urojenia

Czuję, że powoli wariuję.

Nie jestem już sobą.

Zbłąkane pytania bez odpowiedzi

Krążą po mojej głowie.

 

Duszę w sobie pragnienie,

By uciszyć głosy

Tylko w mojej głowie.

Nie jestem sobą.

 

Patrzę przed siebie.

Są tam osoby,

Które widzę tylko ja.

Urojenia.

Zamykam oczy.

Krzyczę.

Urojenia
Autor: ObcaPlaneta
Czytano 250 razy
Data dodania: 04.03.2017

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (12)

  • Anonim 04.03.2017
    a może spacer z przyjaciółmi? życzę uśmiechów 5 :)
  • ObcaPlaneta 04.03.2017
    Dziękuję i pozdrawiam :)
  • Pan Buczybór 05.03.2017
    Każdy ma swoje unikalne urojenia. 5
  • Ewcia 05.03.2017
    Mam nadzieję że to tylko pomysł na wiersz a nie problemy zdrowotne..Pozdrawiam 5
  • ObcaPlaneta 06.03.2017
    Tylko pomysł na wiersz. Dziękuję i wzajemnie.
  • Alicja 05.03.2017
    Czasami tak się dzieje. Te głosy i osoby są uciążliwe. Za wiersz 5 :)
  • ObcaPlaneta 06.03.2017
    Dziękuję bardzo!
  • Blondi 05.03.2017
    Bardziej smutnego się nie dało wymyślić?
  • ObcaPlaneta 06.03.2017
    Dało się, ale po co? ;)
  • alfonsyna 06.03.2017
    Tak dla uściślenia tylko - urojenia są fałszywymi przekonaniami, błędami w myśleniu, mówiąc najprościej. A to, o czym piszesz, czyli nieprawdziwe doznania zmysłowe (słyszenie głosów, widzenie osób, które nie istnieją) to raczej omamy, inaczej halucynacje. Omamy to nie to samo, co urojenia. ;) Pozdrawiam. ;)
  • ObcaPlaneta 06.03.2017
    Ach tak. Mój błąd. :)
  • Tanaris 06.03.2017
    Widzisz coś, czego nie ma, a może my tego nie dostrzegamy... 5 ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania