W Ciemności

Maja — świeżo upieczona studentka prawa, jak każdego wieczoru spacerowała swoimi ulubionym uliczkami, wsłuchując się w odgłos spadających kropel deszczu. Zawsze lubiła ten dźwięk, pomagał jej się uspokoić i skupić na swoich myślach. Wkrótce, przestało padać, miasto ogarnęła ciemność i zapadła całkowita cisza. Maję ogarnęło dziwne uczucie. Od mieszkania dzieliło ją jeszcze jakieś 400, metrów więc ruszyła szybkim krokiem przed siebie, żeby jak najszybciej do niego wrócić.

Kiedy była już prawie na miejscu zauważyła, że ktoś stoi przed jej drzwiami. Nie miała pojęcia kto, mógł przychodzić do niej o tej porze i czy w ogóle przyszedł do niej, ale ruszyła w jego stronę. On również zaczął się do niej zbliżać, i to zdecydowanie szybszym tempem. Trochę ją to przestraszyło, więc cofnęła się o kilka kroków i sięgnęła po telefon. Po chwili zauważyła, że zakapturzona postać trzyma w ręku nóż skierowany w jej stronę. Zanim zdążyła, krzyknąć zdążył wbić jej go w brzuch i uciec. Nie zdążyła nawet zastanowić się, kim może on może być? Dlaczego tu jest? Upadając, uderzyła głową o twardy krawężnik i opadła na plecy. Kiedy tak leżała czekając na nieuniknioną śmierć, całe jej krótkie życie przebiegło jej przed oczami. Tyle jeszcze miała do zrobienia, przeprosić siostrę, kupić nowe mieszkanie... Całe życie przed nią, a teraz...leżała w ciemności wykrwawiając się na śmierć, nie wiedząc nawet dlaczego. Zawsze miała nadzieję umrzeć spokojnie, w blasku słońca, otoczona rodzina. Rzeczywistość jednak okazała się okrutna, nie miała nawet słońca, otaczała ją przerażająca ciemność. Jej życie było takie idealne, dlaczego musi kończyć się tak szybko? Wkrótce ból zaczął znikać a powieki się zamykać. W głowie jej widniało jeszcze tylko jedno wspomnienie, z dzieciństwa, kiedy była z rodziną na wakacjach. To był taki piękny dzień, słoneczny i ciepły. W końcu i to wspomnienie zniknęło a jej umysł pogrążył się w ciemnościach.