W imię poezji : )
W imię poezji mordercą się nie stanę
sztuka dla sztuki sama sobie radzi
w metafory zdobne wersy niech piszą ci lepsi
ja zaś w proste rymy wolę się pobawić
krwią zmęczonych kartek plamić już nie będę
zmuszać by przybrały kształt nieoczywisty
nawet jeśli w wierszyku tym nie ma polotu
w akcie rozpaczy nie skoczę do Wisły
Komentarze (21)
W przedostatnim wersie brakuje "w".
Zostawiam 5 i pozdrowienia. :)
To emocje, wywołane czasem jednym słowem, sprawiającym, że pojawiają się obrazy, dotykającym
najczulszych, najmniej osłoniętych miejsc w duszy.
piszę przeważnie dla siebie, nie pod publiczkę.
Gdy ja pisałam dla siebie, nikt ich nie oglądał. Skoro dla siebie, to po co wystawiasz?
to gdzie tu czytanie duszą? Wiersz albo mówi, albo nie i tyle, niezależnie od stylu.
Odnośnie wstawiania, jakoś mi lepiej, kiedy tu coś wrzucam, choć nie bardzo wiem dlaczego.
Wierszyk powstał w czasach, kiedy suszyłaś mi głowę odnośnie metafor. Miał zobrazować to, że właśnie
się tym nie przejmuję i żył sobie wypruwać nie będę by pisać poezję, że takie dopalanie się, jest zdecydowanie
nie dla mnie.
Tyle w temacie, a teraz dobranoc, bo rano trzeba wstać.
Dobrej nocy.
by nigdy nie postępować wbrew sobie. Nie ważne czy będzie to proza, wiersze czy poezje - nie dlatego,
że tak się teraz pisze, to jest modne, czy co tam jeszcze świat wymyśli, ja i tak zrobię po swojemu.
Kończę ten temat i pozdrawiam : )
na siłę. Zwyczajnie nie trawię kiedy ktoś chce mnie zmieniać.
Świat niech sobie pędzi, ja nie muszę i nie chcę czytać tu tekstów w rodzaju " kto stoi w miejscu,
ten się cofa" : D
Lecę do pracy.
Pomyśl o tym. Zobacz, Justysia też na początku pisała wierszyki, a teraz jak ładnie się rozwija, zaczyna czarować słowem, piękne to.
Fajnie to ujęłaś.
Pozdrawiam
Dziękuję ślicznie : )
Pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania