w nocy ktoś przyszedł

Komentarze (12)

• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Niesamowity wiersz, dawno nie czytałam tak oryginalnego wiersza ( • ᴗ - ) ✧
• 
  Enchanteuse 3 miesiące temu

  oj, bo się zarumienię. Do niesamowitości mu daleko, ale cieszę się, że się spodobał!
• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  Witaj Ench!
  
  Super Ciebie tu zobaczyć i to z dobrym wierszem. Wymowa tragiczna, ale metafora piękna.
  
  Pozdrawiam cieplutko!
• 
  Enchanteuse 3 miesiące temu

  Ja również pozdrawiam, miło, że wpadłaś!
• 
  Tjeri 3 miesiące temu

  Moje szkiełko widzi tu ból i bezsilność, ale także toksyny, swoiste ubezwłasnowolnienie, może nawet zgodę na niewolę (oddanie), a może tylko wiedzę o niej.
  Końcówka, pewnie niesłusznie — ale ciężko kierować skojarzeniami — odbija mi się w głowie dwojako. Raz: podmiot liryczny już niczego więcej nie potrzebuje. Dwa: ironicznie, jak mówi się w sklepie czy do obsługującego kelnera.
  Można by tu jednak snuć zupełnie inaczej, tylko jedno jest pewne — to mocny, niepokojący wiersz. Bardzo mi się podoba.
• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Tjeri, ja nie mam takiego zmyślnego szkiełka, dlatego zobaczyłam tekst inaczej, zabrane słowa skojarzyły mi się ze zdradą tajemnicy, a co za tym idzie z plotką, bo te słowa pluły i potem jest prośba o deszcz, żeby wszystko zmyć.
  Ciekawe, co na to autorka wiersza ( • ᴗ - ) ✧
• 
  Tjeri 3 miesiące temu

  Szpilka
  O, też pasuje! A ja pisząc "szkiełko", pryzmat miałam na myśli. Bo każdemu światło pada inaczej i przez to co innego widzi.
• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Tjeri
  
  Aha ( • ᴗ - ) ✧
• 
  Enchanteuse 3 miesiące temu

  miałam identyczne skojarzenia w głowie, gdy go pisałam. Nie myślałam o metaforze szubienicy, ale zawsze lubię, kiedy czytelnik dopowie sobie w głowie coś więcej :)).
  Dzięki, że wpadłaś, Tjeri
• 
  Tjeri 3 miesiące temu

  Enchanteuse
  Nie zrozumiałam — w sensie z tą szubienicą. Chyba że niechcący pode mną umieściłaś odpowiedź do mnie?
• 
  Dekaos Dondi 3 miesiące temu

  O!↔Czarodziejka na portalu. Ciekawa klamra w wierszu. Jakby człowieka atakowały, jego własne słowa.
  Naszyjnik ze starej sznurówki. Można by rzec, z butów, w których nie zawsze chcemy iść, tam gdzie prowadzą
  pozostawione ślady:)↔Raczej nie o to, Tobie chodziło:)↔Pozdrawiam🤠
• 
  Enchanteuse 3 miesiące temu

  Materia języka nie zawsze sprzyja. Dzięki za wizytę, Dekaosie!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania