W tę noc ciszy

W tę noc ciszy, wiersza czar,

Zatrzymajmy się przy temacie trudnym.

Powstańmy z uśmiechem, ale z sercem ciężkim,

By opowiedzieć o życiu, co nie zdołało przeżyć.

Aborcja, to słowo pełne dramatu,

Którego znaczenie w duszach bije echem.

Przywołuje zdanie, które każdy ze sobą niesie,

Odpowiedź, którą każdy z nas dzierży.

To trudne pytanie przecina nasze myśli,

Wpędza w głębokie rozterki i łzy.

Czy prawa należą do matki, czy do dziecka?

Czy umowy życia można tak łatwo zerwać?

Wiele perspektyw walczy o głos,

Wiele emocji splątanych w jedno.

Bo w końcu nie możemy zapomnieć,

Że tu chodzi o życie, które się rodzi.

Dla jednych aborcja jest wyborem,

Dla innych to sprzeczność w etyce.

Ale czy nie powinniśmy się zastanowić,

Czy życie nie leży w naszych rękach?

Czy dostęp do ochrony, do wyboru,

To nie jest podstawowe prawa każdego człowieka?

Ale czy nasze prawa nie ograniczają

Praw dziecka, które nigdy się nie urodzi?

Wiersz ten nie ma odpowiedzi w sobie,

Tylko refleksje, pytań tony.

Bo temat ten jest tak zawiły i trudny,

Że tylko dialog może prowadzić do zgody.

Wybory, które czynimy w życiu,

Mają swoje konsekwencje i skutki.

To jest kwestia, którą każdy musi rozważyć,

Względy osobiste wziąć pod uwagę.

Aborcja, temat głęboko kontrowersyjny,

Niech oby zawsze jesteśmy dla siebie otwarci.

By rozmawiać, słuchać, zrozumieć drugiego,

Zachować szacunek, niezależnie od zdania.

Bo w tej delikatnej materii serce liderem jest,

Niech nasze rozumy i empatia go prowadzą.

Niech zwycięża miłość, zrozumienie i życzliwość,

Gdziekolwiek zabrzmiałoby słowo - aborcja.