W ukryciu...

Chciałabym być -

jak kamień.

Lecz pewności nie mam,

czy on - nie czuje...

Jeśli czuje?

To nie chcę.

Niemy w bólu,

cichy w agonii.

Wieki całe

głaz, ale może -

mieć duszę ...

 

Chwilami moja

nim jest...

W ukryciu...
Autor: Jo-anka
Czytano 453 razy
Data dodania: 20.06.2017

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (16)

  • Pasja 20.06.2017
    Kiedsyś słyszałam, że kamienie żyją. Dusza jak kamień zaklęta. Czy ciebie Joanko coś boli? Czy tylko wiersz w ukryciu płacze. :-)
  • Jo-anka 20.06.2017
    Pozdrawiam Pasjo serdecznie ;)
  • Szudracz 20.06.2017
    Kamienie mają zdolność nagrzewania się i są bardzo ciepłe :) 5
  • Jo-anka 20.06.2017
    Tak, to prawda,pozdrawiam ;)
  • KarolaKorman 20.06.2017
    Piękny wiersz, ujęła mnie jego prostota, w której jest wielka głębia :) 5 :)
  • Jo-anka 20.06.2017
    Dziękuję Karola ;)
  • Ewcia 20.06.2017
    Nie wiem, czy kamień ma duszę, ale ja mam więc 5 dam.
  • Jo-anka 20.06.2017
    Dziękuję Ewcia ;)
  • motomrówka 20.06.2017
    Rzuciłam właśnie okiem na typy wietrzenia skał, jest ich kilka i są w formie bardzo brutalne. Nie polecam być kamieniem, ot, czasem, dla zdrowia ;)
    Dawno cię tu nie było ;) Dobrze jest czytać cię znowu ;) Bardzo mi się ppdobało: "Jeśli czuje? / To nie chcę." 5
  • Jo-anka 20.06.2017
    Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ;)
  • Pan Buczybór 20.06.2017
    Kamień z serca, czyli serce z serca. Ładny obraz. Bardziej miniaturka średniowieczna, ale krzyżów nie widzę, więc jest dobrze. 5
  • Jo-anka 21.06.2017
    No tak... ;)
  • Jo-anka 21.06.2017
    No tak... ;)
  • Maurycy Lesniewski 20.06.2017
    Ale to pięknie poskładałeś. Lubię kiedy po skończeniu czytania, myśli jeszcze szukają obrazow w głowie, które autor namaluje słowami. Tu tak się stało.
  • Jo-anka 21.06.2017
    Pozdrawiam ;)
  • Jo-anka 21.06.2017
    Pozdrawiam ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania