Wdech ze szczytów

Ponad chmury, ponad niebo -

Nie chcę walczyć z tą potrzebą

Siła własna mnie zaniesie

Na ścieżki ukryte w lesie

Bór oplecie moje ciało,

Jakby mnie mu było mało

I zniknę dla wzroku ludzi,

Gdy coś we mnie się obudzi

Jak płyn rześki wprost ze źródła

Będę chłeptać wiatr wśród gór

Czysta dzikość mnie tam wiodła,

Przez najwyższy płot i mur

Dajesz wodę, która wzmaga

Dzikie, pierwotne pragnienie

Pijąc chcę się w niej zanurzyć,

W głębi pragnę połączenia

Coraz wyżej jest za nisko,

Coraz więcej jest za mało

I tym bardziej chcę być blisko,

Im silniejszą czuję słabość