.

 

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Aisak 16.08.2018
    śpię wśród współczesnych
    trwam na archaicznych wydmach
    wspinając się na wzgórze majestatu

    Nie wiem, ale mam skojarzenia z Poetami, Literatami.
    Ze pomimo wszędobylskiej poezji współczesnej peel tworzy opierając się na dawnej poezji, która ma duszę.
    I, jak Syzyf pnie się w górę.
    Ale ma pod górę.
    Jakby.


    Tak zrozumiałam.
    Przyjdą fachowcy, to mnie poprawią :)
  • Aisak 16.08.2018
    oprócz yetti,
    bo yetti tylko bredzi, że
    STAĆ CIE NA WIĘCEJ
    NALEŻY SKRÓCIĆ

    to stała gadka potworzycy, i nic ponadto.
  • Artbook 31.08.2018
    Witaj Aisak :-) Dobry kierunek i właściwie dobrze odebrany utwór. Dzięki, że zadałaś sobie trud związany z "rozczytaniem" tego utworu, bo do najłatwiejszych nie nalezy ;-) Pozdrawiam
  • betti 16.08.2018
    Tak, Artnook Ciebie już na nic nie stać, ciesz się tym co masz...ha, ha.
  • Aisak 16.08.2018
    Jest taka piękna pogoda.
    Można poleżeć na łonie natury...
    Ty mogłabyś na torach tramwajowych, np
    yetti.
  • betti 16.08.2018
    Aisak napisz o tym kolejną komedię...
  • Artbook 31.08.2018
    ;-)
  • Pasja 16.08.2018
    Witam Artbook
    Każdy ponoć ma swojego Anioła Stróża. Słowo majestat występuje w Anielskim orszaku w którym idziemy, by po chwili upaść i znów podnieść się. Pozostają tylko wspomnienia.
    Pozdrawiam serdecznie
  • Artbook 31.08.2018
    Witaj pasja :-) Kolejna dla mnie ważna myśl, którą dostrzegłaś w tym wierszu, za co dziękuję, bo ja wspomniałem wczesniej, nie jest to zbyt "lekki" utwór i potrzeba "wgryzienia" się w niektóre fragmenty, ale widzę, że trafnie oddałaś moje nawiązania ;-) Pozdrawiam!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania