Wiersz nienawistny

Do tych suk pierdolonych

Z makijażem nawalonym

Na tym ryju wykrzywionym

W sztucznym uśmiechu

W obcisłych bluzeczkach

Wysokich szpileczkach

I sztucznych miseczkach

Z markową torebką

Pełnych wyższości

Zawistnej chciwości

Przez brak miłości

Rozpaczają za sceną

Manipulują człowiekiem

A to staje się z wiekiem

Dobrych dla nich lekiem

Na dziurawe serce

Więc pragnąc szczęścia

Sukcesów osiągnięcia

Pomyślnego zamęścia

Posłuchajcie rady

Bądźcie sobą

Bądźcie miłe

Bądźcie szczere

I prawdziwe