Wiosna radosna

Pierwsza połowa maja

 

O jakże piękniej

od ludzi

przekwitają drzewa

wiążąc w pestki

 

owocnie

 

Biel przechodzi w seledyn

z liściastością

wymieszanej zieleni

i opadających płatków

 

mającego się maja

 

Druga połowa miesiąca

 

Zieleń pigmentem nasycona

na szaleństwa słoneczne

ciemnieje. Odczulona

 

Co miało kwitnąć - przekwitło

a zakwitnie - co musi kwitnąć

 

Przez ogrodową furtkę

kuka lato

Wiosna radosna
Autor: befana_di_campi
Czytano 342 razy
Data dodania: 20.05.2020

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (24)

  • LeeaThorelli 20.05.2020
    Muszę przyznać, że bardzo mi się podoba. :)
  • befana_di_campi 20.05.2020
    Bardzo mnie to raduje :)

    Serdecznie :)
  • DEMONul1234 20.05.2020
    Ja jestem na tak, 5 obniżę wagę trollowych ocenek ^^
  • befana_di_campi 20.05.2020
    Bóg zapłać, Zerowy Demonku :-D
  • Puchacz 20.05.2020
    Istotnie sympatyczna rzecz i ładnie podana z tymi neologizmami i barwami wiosennymi.
  • befana_di_campi 20.05.2020
    Dziękuję, Panie Puchaczu :-)
  • Dekaos Dondi 20.05.2020
    Befaniu→Ładnie i te inne→nazwy→"mającego się maja"→co majem majowi maj:)↔Pozdrawiam:)
  • befana_di_campi 20.05.2020
    :)

    Serdecznie :-)
  • piliery 20.05.2020
    Podoba mi się ten wiersz acz mam małe niesmaki: jakoś nie pasuje mi "przekwitają drzewa". Niby poprawnie ale bardziej to słowo pasuje do kwiatów. Drzewa przekwitają powoli - jak ludzie. A milutka metafora: "kuka lato" zdaje mi się dziecinna. Mimo tego - ładne.
  • befana_di_campi 20.05.2020
    "Niesmaki"? Oczywiście, że drzewa kwitną, chociażby jabłonie [zob. Osiecka] lub lipy. To co drzewa nie mają kwiatów? I nie byłabym aż taka pewna, że te drzewa przekwitają powoli, bo wystarczy parę gorących dni, aby było po ich kwitnieniu.
    Kukające lato to synonim kogoś / czegoś, co zerka, więc z infantylizmem ma - raczej - mało wspólnego ;-)
  • Bezu 20.05.2020
    Mam nadzieję, że Lato również się pojawi ? ; przez ogrodową furtkę . Radosne.
  • befana_di_campi 20.05.2020
    Powinno :)

    Serdecznie :-)
  • Piotrek P. 1988 20.05.2020
    Piękny tekst, pełny zieleni, optymizmu i słońca, 5, pozdrawiam :-)
  • befana_di_campi 21.05.2020
    :)
  • Bezu 20.05.2020
    Cieszę się niezmiernie. Z niecierpliwością oczekuję radosnego, serdecznego lata. Kilka wersów kto by pomyślał.
  • befana_di_campi 21.05.2020
    O lecie to ja już się "popisałam" bardzo, bardzo dużo...

    Serdecznie :)
  • Szpilka 20.05.2020
    "O jakże piękniej
    od ludzi
    przekwitają drzewa
    wiążąc w pestki
    owocnie"

    Ładne i celne, człek czasem po przekwitnięciu staje się wred i brzyd ?
  • befana_di_campi 21.05.2020
    Najświętsza prawda, co zresztą zauważyłam kiedyś w moich "Awatarach":

    Ludzie źli zawsze starzeją się brzydko -

    a jesień jest taka piękna
    i po niej zima bywa że bez grama śniegu -
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    W srebrnych prześwitach konarów uśmiechnięta dusza drzew
    nadprzeźroczysto - - -

    Niektórzy to spostrzeżenie wzięli konkretnie do siebie i ogromnie się na autorkę obrazili :p
  • Szpilka 21.05.2020
    Befana

    Jesień jest piękna, gdy dusza piękna, ona przenika twarz, z czego toksyczni nie zawsze zdają sobie sprawę ? Spotkałam kiedyś słoneczną panią, niezwykła aura, ale ludzie lgnęli do niej jak pszczoły do miodu, ja też ?
  • befana_di_campi 21.05.2020
    Szpilka Właśnie ta "Starość olśniewająca", gdzie:

    Kwitnąć wirginijskim oczarem
    w ogrodach botanicznych. Ciepło
    w domu się trzymać. Mocno pachnieć

    jaśminową gardenią albo asfodelicznie
    białym hiacyntem pośród zamrozu
    ścian przestrzennie. Szklano i krystalicznie.

    Rozbłysnąć wieczoru świecy płomykiem
    przyjaznym. Zimną wygasić się nocą
    lodem prześwietliwszy zielonkawym -

    północną zorzą. W oczach czyichś
    niebem poniebieszczeć. W promienną
    rozprysnąć się gwiazdę. Na policzkach

    śniegiem świeżym tajać. Utrwalić na
    wargach trzmielin korale. Jak pocałunkiem
    zakrztusić się mrozem. Słońca cytryną dogrzewać.

    Poukładać siebie w ziemi żyzne warstwy
    brązów oszczędnych i ciepłych beżów.
    Z czernią aksamitnieć. Mroku atłasem

    polśniewać niby wodą w przeręblu zastygłą.
    Po to by się tuszem rozrysować na nagość
    gałęzi. Oddychać powietrza ażurowym prześwitem

    Serdecznie :)
  • Pasja 21.05.2020
    Uroczy obraz narodzin i powolnego budzenia się wiosny. Maj niestety jest tym najbardziej wybujałym okresem jak młodość. Szalony i nieprzewidywalny. Lato kuka i pewnie nas ogrzeje i nakarmi dojrzałością i optymizmem na jesień. Wtedy będziemy jeść dojrzałe owoce i cieszyć się każdą chwilą. Kiedy zima nastanie oszroni nas ale ciepło roztopi zimno.

    Pozdrawiam i miłego dnia życzę
  • befana_di_campi 21.05.2020
    To prawda :) Bardzo dziękuję za spostrzeżenia :)

    Serdecznie :)
  • Szpilka 21.05.2020
    Befana, bardzo do mnie przemawiają Twoje frazy, jakoś tak lekko na duszy się robi po przeczytaniu ?
  • befana_di_campi 21.05.2020
    Ooo! Oo! O!

    Buźka :-D

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania