"konia, oraz podobnej budowy," - bez przecinka
"W ciągu dziesięciu podjechali " - tu chodzi o to, że dziesięciu jeźdźców pojechało?
"Jack'u czy mógłbyś rozsiodłać " - nie wiem, jak to jest z zagranicznymi imionami, ale podejrzewam, że powinno być : "Jack, czy mógłbyś (...)"
"- Jak pięknie pachnie. - zachwycał się od progu." - masz kropkę, a po myślniku rozpoczynasz małą literą...
wogóle - w ogóle
"podjęcia się pięcioletnie nauki, by być tacy jak my?" - pięcioletniej
"- No i widzisz, - wtrącił się George - że to dobry materiał." - bez przecinka
"Chłopak, rzeczywiście był " - bez przecinka
" swojej rodzinie i swoim życiu. " - usuń jedno "swoje", jest całkiem zbędne.
"Jack, zadowolony" - bez przecinka
"- Dobrze się wyśpij. - rzucił do chłopaka," - bez kropki
Spróbuj wplatać opisy w akcję, bo takie wymienianie nie działa zbyt zachęcająco dla czytelnika... może podam przykład:
"Nieśmiało spojrzał mu w oczy. Onieśmieliła go ich niezwykła barwa, przypominająca niebo o wschodzie słońca. Młodzieniec, na którego patrzył, niczym nie przypominał ludzi, z którymi dotychczas miał doczynienia. Szeroka klata (...)" W ten sposób unikniesz zdań typu "miał szeroką klatę, ciemne oczy itp. takie opisy urozmaicą historię i podziałają na wyobraźnie czytelnika.
Za tą część zostawię czwóreczkę i czekam na następne ^^
Ginny Miło mi, że tak traktujesz moje rady. :) Myślę, że historia ma w sobie to coś, może chodzi o charaktery bohaterów? Tacy niewinni i uczciwi... bez zakłamania, odmienne, a zarazem wyjątkowe :)
"Mark'u!" "Jack'u!" - skąd ci przyszedł pomysł na takie użycie apostrofów? One nie są używane dla każdego zagranicznego imiona w polskiej odmianie.
Generalna zasada jest taka - apostrof w odmianie imienia, nazwy oznacza, że ostatnia pisana litera nie jest czytana lub czyta się ją zupełnie inaczej niż po polsku. W zasadzie w angielskich imionach i nazwiskach dotyczy to tych, kończących się na nieme "e". Na przykład nazwisko Doyle czyta się "dojl" stąd pisane odmiany: Doyle'a, Doyle'owi. Podobnie jest z imionami i nazwiskami kończącymi się na "y" czytane jako "i" ale nie w tych gdzie "y" czyta się jako "j" stąd Disney czytane "disnej" odmienia się Disneya, Disneyowi a Kennedy czytane "kenedi" odmienia się Kennedy'ego, Kennedy'emu.
Nie dodajemy apostrofu wtedy, gdy ostatnia litera, także ta nieczytana, stapia się z zapisem końcówki deklinacyjnej. Nazwisko Kennedy jest zwykle zapisywane z apostrofem, ale gdy mówimy o rodzinie w dopełniaczu (kogo, czego?) to należałoby dodać końcówkę "-ich". Ponieważ jednak nazwisko wymawia się "kennedi" ostatnia litera zlewa się z dodawaną końcówką, stąd nie piszemy "rodzinna Kennedy'ich" tylko "rodzina Kennedych"
Apostrofu zupełnie nie stosuje się gdy imię lub nazwisko kończy się spółgłoską, więc dotyczy to obu imion. Apostrofu używa się też dla imion i nazwisk francuskich, które często mają wymowę bardzo inną.
"aczykolwiek" - aczkolwiek
"płomennorude" - płomiennorude
"krótku miecz" - złu końcówku
"czy wiesz jaką bronią my"; "Główną waszą bronią jest"; "ich broń"; "obsługiwać swą bronią." - cztery razy broń w bardzo krótkim kawałku. W dwóch miejscach można z niej zrezygnować, zastanów się w których.
"rozciągali plotki" - rozpuszczali?
"obsługiwać swą bronią." - może lepiej władać, walczyć. Obsługa nie bardzo pasuje.
"ów skórzane buty" - słowo ów się odmienia, w tym przypadku "owe" ale chyba lepiej użyć słowa "wspomniane".
"Przed kolacją Mark pokazał Jack'owi jego sypialnię. Była dosyć skroma." - była wysmarowana smalcem zajęczym?
Komentarze (9)
"W ciągu dziesięciu podjechali " - tu chodzi o to, że dziesięciu jeźdźców pojechało?
"Jack'u czy mógłbyś rozsiodłać " - nie wiem, jak to jest z zagranicznymi imionami, ale podejrzewam, że powinno być : "Jack, czy mógłbyś (...)"
"- Jak pięknie pachnie. - zachwycał się od progu." - masz kropkę, a po myślniku rozpoczynasz małą literą...
wogóle - w ogóle
"podjęcia się pięcioletnie nauki, by być tacy jak my?" - pięcioletniej
"- No i widzisz, - wtrącił się George - że to dobry materiał." - bez przecinka
"Chłopak, rzeczywiście był " - bez przecinka
" swojej rodzinie i swoim życiu. " - usuń jedno "swoje", jest całkiem zbędne.
"Jack, zadowolony" - bez przecinka
"- Dobrze się wyśpij. - rzucił do chłopaka," - bez kropki
Spróbuj wplatać opisy w akcję, bo takie wymienianie nie działa zbyt zachęcająco dla czytelnika... może podam przykład:
"Nieśmiało spojrzał mu w oczy. Onieśmieliła go ich niezwykła barwa, przypominająca niebo o wschodzie słońca. Młodzieniec, na którego patrzył, niczym nie przypominał ludzi, z którymi dotychczas miał doczynienia. Szeroka klata (...)" W ten sposób unikniesz zdań typu "miał szeroką klatę, ciemne oczy itp. takie opisy urozmaicą historię i podziałają na wyobraźnie czytelnika.
Za tą część zostawię czwóreczkę i czekam na następne ^^
Generalna zasada jest taka - apostrof w odmianie imienia, nazwy oznacza, że ostatnia pisana litera nie jest czytana lub czyta się ją zupełnie inaczej niż po polsku. W zasadzie w angielskich imionach i nazwiskach dotyczy to tych, kończących się na nieme "e". Na przykład nazwisko Doyle czyta się "dojl" stąd pisane odmiany: Doyle'a, Doyle'owi. Podobnie jest z imionami i nazwiskami kończącymi się na "y" czytane jako "i" ale nie w tych gdzie "y" czyta się jako "j" stąd Disney czytane "disnej" odmienia się Disneya, Disneyowi a Kennedy czytane "kenedi" odmienia się Kennedy'ego, Kennedy'emu.
Nie dodajemy apostrofu wtedy, gdy ostatnia litera, także ta nieczytana, stapia się z zapisem końcówki deklinacyjnej. Nazwisko Kennedy jest zwykle zapisywane z apostrofem, ale gdy mówimy o rodzinie w dopełniaczu (kogo, czego?) to należałoby dodać końcówkę "-ich". Ponieważ jednak nazwisko wymawia się "kennedi" ostatnia litera zlewa się z dodawaną końcówką, stąd nie piszemy "rodzinna Kennedy'ich" tylko "rodzina Kennedych"
Apostrofu zupełnie nie stosuje się gdy imię lub nazwisko kończy się spółgłoską, więc dotyczy to obu imion. Apostrofu używa się też dla imion i nazwisk francuskich, które często mają wymowę bardzo inną.
"aczykolwiek" - aczkolwiek
"płomennorude" - płomiennorude
"krótku miecz" - złu końcówku
"czy wiesz jaką bronią my"; "Główną waszą bronią jest"; "ich broń"; "obsługiwać swą bronią." - cztery razy broń w bardzo krótkim kawałku. W dwóch miejscach można z niej zrezygnować, zastanów się w których.
"rozciągali plotki" - rozpuszczali?
"obsługiwać swą bronią." - może lepiej władać, walczyć. Obsługa nie bardzo pasuje.
"ów skórzane buty" - słowo ów się odmienia, w tym przypadku "owe" ale chyba lepiej użyć słowa "wspomniane".
"Przed kolacją Mark pokazał Jack'owi jego sypialnię. Była dosyć skroma." - była wysmarowana smalcem zajęczym?
http://sjp.pl/skromy :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania