Wróg

1.Jesteś dla mnie tylko wrogiem,

Nigdy się nie staniesz Bogiem,

Bo gdy patrzę na Ciebie,

Czuję jakbym była w chlewie.

 

Bo wroga się nie lubi,

Bo wroga się nie kocha,

Bo wroga się unika,

I mówi się wynocha.

 

2.Bo taki stulicowy wróg,

Jest jak nie spłacony dług,

Tylko problemy z nim,

To taki nie zgaszalny dym

W życiu mym.

 

3.Gdy ktoś wtrącić się próbuje,

Mówię jasno nie dziękuje,

Bo mi na tym nie zależy,

No i wtedy wróg mi leży.

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • agunia 19.10.2015
    No niezłe ;-)
  • Rasia 20.10.2015
    1. "nie zgaszalny" - Niezgaszalny*
    2. Te cyferki przed zwrotkami moim zdaniem są zbędne.
    Rymy, które stosujesz są takie proste, niezbyt oddziałują na moją wyobraźnię. Tak samo jak opisy. Sam tekst w porządku, puenta specjalnie nie porusza. Przyjemnie się jednak czytało. Zostawiam 4.
  • tom 12.07.2017
    chyba wiem o czym jest ten wiersz. ja tez mam takiego wroga.
    wlasnie nagrywalem moj apel o zlikwidowanie PsyOp psychologicznych operacji, ktore mecza niewinnych ludzi i lamia prawa czlowieka. podczas odsluchania nagral sie rowniez INNY glos od mojego, (mimo ze bylem sam w domu), ktory mowil "stulicowy wrog". strasznie dziwne

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania