Współczucie

Faustyna powoli otworzyła oczy. W życiu nie spotkała się z tak cudownym widokiem. Otaczały ją piękne kwiaty, których nigdy wcześniej nie widziała. Wszystko wokół niej było wspaniałe. Nie czuła już bólu i smutku. Ogarnął ją wewnętrzny spokój. Tak długo go szukała...

Nagle, na jej nodze przysiadła malutka myszka. Wyjaśniła jej, że trafiła do świata bez zawiści, zazdrości i cierpienia. Istna utopia. Zaproponowała jej swoją przyjaźń, gdyż było to najcenniejsze, co Faustyna mogła dostać.

Dziewczyna już prawie się zgodziła, ale zza drzewa wyłonił się Hadrien. Jej największa miłość. Myszka nie była w stanie pojąć, dlaczego go kochała, skoro to on był źródłem jej męki. Pstryknął palcami, a ona do niego podeszła bez chwili zawahania.

Mysz została sama. Hadrien dalej zwodził Faustynę. Nie miał zamiaru się z nią wiązać, ale była mu przydatna. Ona cierpiała, on nie zwracał na to uwagi. A gryzoń tylko cichutko się przyglądał.

Jaki morał tej "bajki"?

Chyba każdy wie.

Zastanówcie się, komu tutaj współczuć, a komu nie.

Komentarze (4)

Anubis 18.04.2020

Z perspektywy faceta - Hadrien jest skończonym idiotą, a Faustyna nie powinna za nim latać. Oczywiste.
Nie można powiedzieć zbyt wiele o postaciach, chociaż zauważyłem, że większość twoich historii po prostu musi mieć jakieś podłoże w rzeczywistości. Niestety ta rzeczywistość wydaje się być smutna.

Amica 18.04.2020

Rozgryzłeś mnie, Anubisie :)
Mam tylko nadzieję, że "Faustyna" odsunie się od niego

Kocwiaczek 18.04.2020

Niestety ale Faustynie brak szerszej perspektywy. Świat nie zaczyna i nie kończy się na jednej osobie. Czasem można dać drugą szansę ale nie tysięczną. Są granice bólu i wytrzymałości. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że zamiast potulnej przygladajacej się z oddali myszki, Faustyna spotka wielkiego silnego kocura. Który nie odpuści dopóki nie wyrwie jej z tej chorej sytuacji, dając Hadrienowi soczystego kopa w wygórowane ego.

Piotrek P. 1988 18.04.2020

Myślę, że ludzkość można porównać do opowieści długiej, zaskakującej, niełatwej do zrozumienia i różnorodnej gatunkowo oraz fabularnie. Chyba w sumie epickiej. 5, pozdrawiam :-)

Anubis 18.04.2020
Z perspektywy faceta - Hadrien jest skończonym idiotą, a Faustyna nie powinna za nim latać. Oczywiste.
Nie można powiedzieć zbyt wiele o postaciach, chociaż zauważyłem, że większość twoich historii po prostu musi mieć jakieś podłoże w rzeczywistości. Niestety ta rzeczywistość wydaje się być smutna.
Amica 18.04.2020
Rozgryzłeś mnie, Anubisie :)
Mam tylko nadzieję, że "Faustyna" odsunie się od niego
Kocwiaczek 18.04.2020
Niestety ale Faustynie brak szerszej perspektywy. Świat nie zaczyna i nie kończy się na jednej osobie. Czasem można dać drugą szansę ale nie tysięczną. Są granice bólu i wytrzymałości. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że zamiast potulnej przygladajacej się z oddali myszki, Faustyna spotka wielkiego silnego kocura. Który nie odpuści dopóki nie wyrwie jej z tej chorej sytuacji, dając Hadrienowi soczystego kopa w wygórowane ego.
Piotrek P. 1988 18.04.2020
Myślę, że ludzkość można porównać do opowieści długiej, zaskakującej, niełatwej do zrozumienia i różnorodnej gatunkowo oraz fabularnie. Chyba w sumie epickiej. 5, pozdrawiam :-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania