Wywoływanie

Widzisz świat, który tak łatwo znika. Kiedy tylko się bardziej skupisz nad tym z uważnością.

Rozchodzą się rzeczywistości pod kontem oka, patrzenia. Jeśli tylko mogę cię mieć, rozchodzi się po próżni. Może nie posiadać jak rzecz, tylko złapać cię za rękę. Mój świat dookoła głowy jest pusty. Moje oczy, które cię widzą. Dają mi obraz osoby, ale to nie ty. Kim właściwie jesteś? Skoro nie mogę tobą być, ani z tobą.

Nie wypełni nikt mnie.

Zostanę w sobie, w tej kruchej części świata. Nie ma ciebie jako tej drugiej części. Jest tylko jedno i to samo. Codziennie, nie wywołam ciebie z nicości.