X

Świątynia tonie w półmroku

W niej ja-pustelnia i oni-posągi

Oczy na bakier nie dostrzegą co dłoń

Rysuje... i dłoń zepsuje

Więc nie próbuję

Dlatego miała nie wiedzieć

Ręka lewa, co robi prawa

Wśród marmuru milczy

Siedzi dostojna

Śni rzadko, piękne koszmary

Jak tafla spokojna

Choć w myśli przyszłość się jarzy