xxxxxxxxxxxxxxx
Dobrze pamiętam te drzewa za wiosny. Wielkie potężne i kolorowe.
Pełno życia w naturze. Widok, który uspokajał serce.
Ocean myśli zatrzymywał się na sekundę. Każdy kolejny oddech był przepełniony nadzieją.
Dzisiaj znowu spoglądam na nie. Stoją wielkie i puste.
Ich wszystkie liście opadły na ziemię. Już nikt nie zauważa ich piękna.
Na myśl o ich dawnej postaci, łezka w oku krąży. Zmartwiony spoglądam w niebo.
Kiedy moje życie stało się drzewem jesienią? Wszystkie moje piękne liście zrównały się z błotem.
Ludzie nie zauważają ich. Wszyscy przygniatają je swymi butami.
Nikt nie zatrzyma się nawet na chwilę. Swe piękno utraciło.
Jaka będzie zima? Czy moje drzewo przetrwa jej mrozy?
Z strachem w sercu stoję przed nim. Wtulony w jego popękaną korę płaczę.
Boję się o jutro. Co gdy moje drzewo umrze?
Komentarze (1)
Więc odpowiem ci, jaka według mnie będzie twoja zima. Cudowna, choć pewnie czasami przepełniona bólem, lecz będzie on tylko na początku, kiedy jeszcze śniegi nie spadną i nie okryją cię puchową pierzynką.
A wiesz, co przyjdzie po nich? Wiosna, Dawid, wiosna. Czas rozkwitu, pięknych zmian ;-) i tego ci życzę, by zima była pełna słońca, by gałęzie twego drzewa nie były puste, i ażeby wraz z wiosną przyszła duża poprawa :-D
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania