Żal mi muzyki
Żal mi muzyki
przez którą łzy w oczach
stają na znak uwielbienia
Żal mi muzyki
gdy wszyscy klaszczą
gdy wszyscy myślą
że rozumieją
Żal mi muzyki
gdy w dłoniach instrument
zimny samotny
wydaje dźwięki
Żal mi muzyki
przez którą życie
ma inny sens
Żal mi muzyki
która dla siebie
niszczy akordy
zmienia ich brzmienia
I łamie nuty
przeciąga
kroi
na milion takich samych
różnych odbić
przez które widzę siebie
przez które widzisz siebie
łamie nas
scala
Żal mi jej
żal...
Komentarze (15)
stają na znak uwielbienia".
Brawo, 5 :)
zimy samotny" - tutaj tylko moje pytanie, by się upewnić. Zimy czy zimny?
Ten wiersz jest na pewno bliski każdemu z nas, bo jak można wyobrazić sobie świat bez muzyki? To jednak prawda, że nie zawsze właściwie ją interpretujemy - zwłaszcza tę muzykę, której towarzyszą teksty poetyckie, poezja śpiewana. Ale może właśnie taki jest urok rzeczy, które są przez nas nierozumiane - każdy odbiera je bardzo osobiście, na swój sposób. Zostawiam 5 za wzbudzenie refleksji i obrazowe przedstawienie :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania