Zapał

W busie ciasno

Na świcie już mrok

Opuszczam miasto

To już trzeci rok

A potem...

Świat otwarty

Wyściela się złotem

I pokazuje karty

A to poranek

Jak znienacka zaskoczył

Niby przez ganek

Rosą nogi zmoczył

Teraz już otwarte

Są moje drzwi

Nie szlaki utarte

Bo to mnie aż mdli

Nowe chmury

Ten sam świat

Stare bzdury

Tylko więcej lat

I cóż ja pocznę

Na rozdrożu dróg

Przechytrzę wyrocznie?

Znajdę złoty róg

Ja zjednoczę

Ten malutki świat

Już tu kroczę

Pókim tego rad

Pókim tego rad

Pókim jestem tu

Nie brakuje mi wad

Brakuje mi tchu

Można świat odkrywać

Zrobić coś dobrego

Lub też tylko zmywać

Brudy tego doczesnego

Lecz nie warto

Się silić i trudzić

Już drogi utarto

Po co marudzić?