Zbuntowany

pioruny biją nade mną

serce drży ponad kamieniem

pędzę przez świat jak spłoszone konie

 

wbrew wszystkiemu

pod prąd

wezbranej rzeki nie hamuję

walczę walczę

 

znów tętni we mnie życie

jasność mną kieruje

zostanę w takim tempie

 

hura hura nadciągam

szaleńcze konie mkną

huk kopyt się niesie

 

niech ptaki ogłaszają

Zbuntowany jedzie

Zbuntowany
Autor: maga
Czytano 702 razy
Data dodania: 17.05.2015

Średnia ocena: 4.1  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Sky300 17.05.2015
    Noooo... To ja rozumiem! Bardzo dobre! 5
  • maga 17.05.2015
    Dziekuje.
  • Ktokolwiek 17.05.2015
    Ładne, chociaż nigdy nie byłam przekonana do białych wierszy. Dodaj jakieś znki interpunkcyjne, to będzie się lepiej czytało :) za przesłanie 4 :)
  • eMajTi 17.05.2015
    Szczerze - niezbyt mi się podoba. Mogę trochę ponarzekać na interpunkcję, ale w wierszach to nie ma aż tak dużego znaczenia. Technicznie niby wszystko w porządku, ale jak to czytałem na głos, to mi się to skojarzyło z prostym wierszykiem. I - mam nadzieję, że Cię to nie urazi - ale po tym tekście myślałem, że jesteś kobietą, jakoś tak po stylu mi się skojarzyło i spojrzenie w płeć w profilu mnie trochę zaskoczyło.
    Ale czuć siłę młodości i buntu, a to dobrze!
    Subiektywna trójka ode mnie.
  • maga 24.09.2015
    Spoko '~'
  • eMajTi 17.05.2015
    (mówiąc prostym wierszykiem chodziło mi nie o treść, a raczej sposób w jaki jest on napisany)
  • NataliaO 17.05.2015
    Bardzo mi się spodobał, tak czułam jak by był od serca; 5:)
  • Burton The Scribe 17.05.2015
    Dobra produkcja, z pomysłem i przekazem
  • maga 17.05.2015
    Dziękuje bardzo )

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania