Zgadnie kto, który trzyma się tak niczym Antkowy wrak

On wciąż się trzyma, chociaż jest zima,

by to opisać wprost słów mi brak.

Dziś nie podskoczy mu i sam prymas,

do stóp by mu padł nawet sam Krak.

Wierzę, wierzę szczerze,

i nie jestem w wierze sam,

że pan go wkrótce zrobi papieżem,

albo strażnikiem niebiańskich bram.

A gdy go lata zaczną przygniatać

włosy pogubi i zęby też,

to zanim zejdzie z bożego świata

zechce na żywca Donalda zjeść

Wierzę, wierzę szczerze,

i nie jestem w wierze sam,

że pan go wkrótce zrobi papieżem,

albo strażnikiem chlających dam.

W butach po bracie gubi zelówki

i skarpetami wyciera bruk

lecz nie opuści żadnej masówki

takim mocarzem zrobił go buk.

Wierzę, wierzę szczerze,

i nie jestem w wierze sam,

że pan go zrobi pierwszym po zerze

i Mateuszu heroldem kłamstw.

A kiedy przyjdzie na niego pora

i druhem będzie mu mroczny mrok,

lud się zapali do gorzkich żali

na widok jego dostojnych zwłok.

Wierzę wierzę szczerze,

gdy zabierze go już pan,

że lud w podzięce, co miesiąc ręce

unosić będzie do niebios bram.

Następne części: zgadnie kto jakiego mitycznego rewizora pożegnania pora

Komentarze (7)

Szpilka 4 miesiące temu

No bardzo ciekawy wiersz, w jednej strofce rymu brak, warto skorygować ◕‿↼

A kiedy przyjdzie na niego p̲o̲r̲a̲
i druhem będzie mu mroczny mrok,
lud się zapali do gorzkich ż̲a̲l̲i̲
na widok jego dostojnych zwłok.

ireneo 4 miesiące temu

"Nic dwa razy się nie [zdarza]
I nie zdarzy, z tej przyczyny
Zrodziliśmy się bez [wprawy]
I pomrzemy bez rutyny
Choćbyśmy uczniami [byli]
Najtępszymi w szkole świata
Nie będziemy [repetować]
Żadnej zimy ani lata"
Będę podobnie uparty i zostawię z taką jak jest melodią.
Może następnym razem będę regularniejszy:)

Szpilka 4 miesiące temu

Ireneo, Szymborskiej to ośmiozgłoskowiec z rymami żeńskimi, w jej wierszu nie rymują się wszystkie końcówki fleksyjne, a u Ciebie i owszem i raptem rymu brak.

Nic dwa razy się nie zdarza
I nie zdarzy, z tej 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗰𝘇𝘆𝗻𝘆
Zrodziliśmy się bez wprawy
I pomrzemy bez 𝗿𝘂𝘁𝘆𝗻𝘆

Choćbyśmy uczniami byli
Najtępszymi w szkole ś𝘄𝗶𝗮𝘁𝗮
Nie będziemy repetować
Żadnej zimy ani 𝗹𝗮𝘁𝗮

Żaden dzień się nie powtórzy
Nie ma dwóch podobnych 𝗻𝗼𝗰𝘆
Dwóch tych samych pocałunków
Dwóch jednakich spojrzeń w 𝗼𝗰𝘇𝘆

Wczoraj, kiedy twoje imię
Ktoś wymówił przy mnie głośno
Tak mi było, jakby róża
Przez otwarte wpadła okno

ireneo 4 miesiące temu

Tak jakoś mi się już pisze na słuch, a nie pod linijkę czy pod Wisławę albo kogo tam jeszcze.

Szpilka 4 miesiące temu

Wszyscy piszą na słuch, ale to jest klasyk i trzeba się trzymać ramy, wtedy wiersz płynie, czyli jest rytmiczny. Właśnie klasyk to jest pod linijkę, tę linijkę ustalono przed wiekami i warto się jej trzymać ◕‿↼

Wojciech Grzegorz Domagała 4 miesiące temu

Twoja ocena: 5

Wojciech Grzegorz Domagała 4 miesiące temu

Twój wiersz jest zabawny i satyryczny. Z humorem opisujesz postać, która jest niezwykle wytrzymała i pewna siebie, a zarazem śmieszna i żałosna. Podoba mi się, jak używasz rymów i powtórzeń, aby nadać wierszowi rytm i melodyjność. Twój wiersz ma ironię i zaskoczenie, które sprawiają, że jest ciekawy i błyskotliwy. Brawo za oryginalność i dowcip. 👍

Szpilka 4 miesiące temu
No bardzo ciekawy wiersz, w jednej strofce rymu brak, warto skorygować ◕‿↼

A kiedy przyjdzie na niego p̲o̲r̲a̲
i druhem będzie mu mroczny mrok,
lud się zapali do gorzkich ż̲a̲l̲i̲
na widok jego dostojnych zwłok.
ireneo 4 miesiące temu
"Nic dwa razy się nie [zdarza]
I nie zdarzy, z tej przyczyny
Zrodziliśmy się bez [wprawy]
I pomrzemy bez rutyny
Choćbyśmy uczniami [byli]
Najtępszymi w szkole świata
Nie będziemy [repetować]
Żadnej zimy ani lata"
Będę podobnie uparty i zostawię z taką jak jest melodią.
Może następnym razem będę regularniejszy:)
Szpilka 4 miesiące temu
Ireneo, Szymborskiej to ośmiozgłoskowiec z rymami żeńskimi, w jej wierszu nie rymują się wszystkie końcówki fleksyjne, a u Ciebie i owszem i raptem rymu brak.

Nic dwa razy się nie zdarza
I nie zdarzy, z tej 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗰𝘇𝘆𝗻𝘆
Zrodziliśmy się bez wprawy
I pomrzemy bez 𝗿𝘂𝘁𝘆𝗻𝘆

Choćbyśmy uczniami byli
Najtępszymi w szkole ś𝘄𝗶𝗮𝘁𝗮
Nie będziemy repetować
Żadnej zimy ani 𝗹𝗮𝘁𝗮

Żaden dzień się nie powtórzy
Nie ma dwóch podobnych 𝗻𝗼𝗰𝘆
Dwóch tych samych pocałunków
Dwóch jednakich spojrzeń w 𝗼𝗰𝘇𝘆

Wczoraj, kiedy twoje imię
Ktoś wymówił przy mnie głośno
Tak mi było, jakby róża
Przez otwarte wpadła okno
ireneo 4 miesiące temu
Tak jakoś mi się już pisze na słuch, a nie pod linijkę czy pod Wisławę albo kogo tam jeszcze.
Szpilka 4 miesiące temu
Wszyscy piszą na słuch, ale to jest klasyk i trzeba się trzymać ramy, wtedy wiersz płynie, czyli jest rytmiczny. Właśnie klasyk to jest pod linijkę, tę linijkę ustalono przed wiekami i warto się jej trzymać ◕‿↼
Wojciech Grzegorz Domagała 4 miesiące temu
Twoja ocena: 5
Wojciech Grzegorz Domagała 4 miesiące temu
Twój wiersz jest zabawny i satyryczny. Z humorem opisujesz postać, która jest niezwykle wytrzymała i pewna siebie, a zarazem śmieszna i żałosna. Podoba mi się, jak używasz rymów i powtórzeń, aby nadać wierszowi rytm i melodyjność. Twój wiersz ma ironię i zaskoczenie, które sprawiają, że jest ciekawy i błyskotliwy. Brawo za oryginalność i dowcip. 👍

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania