Zima krakowska

Motto: "...w czerń śniegu padł biały węgiel" (Maria Pawlikowska-Jasnorzewska)

I.

Na murach ciepło światła

lecz z okien kamienic mrok

wydostaje słońce jak cegła

Czyżby przedsmak przedwiośnia

gdyż turkusowieć i błyszczeć

zaczyna rozbielone niebo

Brzydota pięknem się staje

szpetnieje za to zimy istota

kiedy niepokalaną suknię

zdejmują drzewa. Ze szronem i błotem

II.

Styczeń rozświetlił się lutym

- tym za pazuchą chowanym odmieńcem -

niebo urosło przerósłszy grudzień

naprostowały promienie skulone słońce

Lewituje krajobraz cherlawy

niemytą bielą czy inną upraną szarością -

Śnieżek kryształkami z rzadka polatuje

naftaliną rozsypaną przez panią Holle

*W mitologii germańskiej Frau Holle oznacza Panią Zimę.